«Հեղինակային եւ հարակից իրավունքների մասին» օրենքը մեր երկրում ընդունվեց 1996-ին, տասը տարի անց կատարվեցին վերափոխումներ, սակայն հստակ օրինագծեր գրական կամ երաժշտական ստեղծագործությունների կեղծման վերաբերյալ այդպես էլ չունենցանք: Այսօր արդեն Ազգային ժողովում «Հսկիչ նշանների (դրոշմապիտակների) միջոցով տեսաձայնային մագնիսական կրիչների դրոշմավորման պարտադրման մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծն է: Օրենքում հստակ նշվում են իրագործման մեխանիզմերը: Դրոշմապիտակները կթողարկի պետեկամուտների կոմիտեն, ձեռք կբերեն սկավառակների բացթողմամբ զբաղվող ստուդիաներն ու ընկերությունները: Անօրինակ քայլերի բացահայտումներն ավելի հաճախ տանում են մայրաքաղաքի գետնանցումներ, ինչն էլ մասնագետների մտահոգության տեղիք է տվել:
«Մեր երկրում անօրինականությունները բավականին շատ են: Եթե ես շեշտեմ, ո՞ր ոլորտում չկա խախտում, ես այդպիսի ոլորտ չեմ կարող նշել, բայց ո՞ր ոլորտն է, որ 90-ից բարձր է տոկոսը, դա շուկան է», շաբաթ օրը լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտնեց «Հայ հեղինակ» հեղինակների իրավունքների պաշտպանության ՀԿ-ի գլխավոր տնօրեն Սուսաննա Ներսիսյանը :
Վերջինս հաճախ փորձում է ինքնուրույն հետազոտական աշխատանք անել, եւ ի զարմանս նրա, նույնիսկ այն անցումներում, որտեղ 100 տոկոսն էլ անօրինական է, շատ հանգիստ տեխնիկայի միջոցով 10 րոպե հետո «պիրատները» կարողանում են արտադրել ինչքան ուզեն:
Սուսաննա Ներսիսյանը շնորհակալ է օրինագծի հեղինակՙ ԱԺ պատգամավոր Կարեն Վարդանյանին, եւ հավելում, որ միայն այս կերպ հնարավոր կլինի վերահսկում իրականացնել. «Եթե 90 տոկոսից անցնում է այդ ստվերային էկոնոմիկան, անօրինականությունը մտավոր սեփականության ոլորտում ուղիղ կապով ազդում է երկրի տնտեսության եւ միջազգային առումով հեղինակության վրա: Այս օրենքը շուտ պետք է ընդունվեր, եւ այսքան արվեստագետների արտահոսք էլ չէր լինի»:
Ն. Մ.