- Ժան-Փօլ, գեղարուեստի ո՞ր դպրոցին հետեւորդ կը համարես դուն-քեզ:
- Արուեստի թէ գեղանկարչութեան գրեթէ բոլոր դպրոցները իրենց ազդեցութիւնը ձգած են արտայայտչական ոճի ստեղծագործութիւններուն վրայ: Ազդուած եմ 30,000 տարի քարանձաւային նկարչութենէնՙ Լասքօ կամ Ալթամիրա (որ աւելի «նոր»` 10,000 տարեկան է...): Ազդուած եմ Վան Գոգէն եւ աւելի առաջ դա Վինչիէն, Քարաբաջիօ, Չիոթթօ: Պատմութիւն սորվելով, աշխարհ տեսնելով, Ափրիկէէն Ճապոն, ուր ազդուած եմ Շինթօ բուտտիստական գեղանկարչութեամբ: Ինչպէս նաեւ հօրսՙ Փօլ Կիրակոսեանէն, որուն աշխատանքի հարազատութեան մէջ մեծցած եմ:
- Որո՞նք են ծրագիրներդ ու նպատակներդ գեղարուեստի մէջ, որպէս մեծ արուեստագէտի զաւակը:
- Ամէն արուեստագէտ կը ցանկանայ հասնիլ ամենէն բարձր տեղը...: Բայց ես չեմ տառապիր հասնելու համար, այլ կը գծեմ ու նկարեմ, որովհետեւ արեանս մէջ կայ...: Ամէն ինչ ըրի որ նկարիչ չըլլամ, բայց ինչպէս որ կը շնչես, կը ճաշես, թմրեցուցիչի նմանՙպէտք է նկարեմ, որ հանգիստ ընեմ...: Փոքր տարիքէս բարդոյթ ունէի գեղանկարչութեան հանդէպ, որովհետեւ հայրս կար եւ բոլորը կը հարցնէին, թէ ե՞ս ալ նկարիչ պիտի դառնամ: Կարեւորը դրամ շահիլը չէ, ուրիշ ասպարէզներ ալ կային այդ հարցը լուծելու: Կարեւորը դրամը չէ, այլ հոգեկան ու մտաւոր հանգիստս է:
- Միջազգային թէ հայկական գեղանկարչութեան ո՞ր դէմքերն են որ կը խօսին սրտիդ:
- Իբրեւ արուեստագէտՙ ամէնքը կը սիրեմ: Ամէն մէկը իր աշխարհն ու ձեւը ունի արտայայտչութեան: Ես անոնցմէ կը սորվիմ եւ ոչ թէ կընդօրինակեմ: Կը փորձեմ անոնց աշխարհը բաղդատել իմ աշխարհիս հետ եւ ընդհանուր յայտարար մը գտնել: Իբրեւ հայ արուեստագէտ, փոքր տարիքէս կը ճանչնամ Մինաս Աւետիսեանը: Ամէնօրեայ տրամադրութիւնն ալ մեծ դեր ունի ստեղծագործութեան մէջ: Օրինակ, երբ կը տեսնեմ բազմաթիւ հայեր, որոնք թրքական ապրանք կը գնեն եւ թրքերէն երգեր կը լսեն, ատիկա նեղութիւն կը պատճառէ ինծի: Շատ շուտ մոռցան, որ իրենց նախնիները զոհ գացին Եղեռնին: Առաւել եւս, ջարդարարը կ’ըսէ, թէ ինքը բան մը չէ ըրած, այլՙ ինքնապաշտպանութիւն ըրած է մեր դեմ... Ապա եւ անոնք որոնք, դրամ կու տան ջարդարարին եւ կ’ըսեն, թէ այդ հին սերունդը վերջացաւ, ապա եւ ան հայութենէն դուրս կու գայ եւ իր գոյնը կը փոխէ:
- Բեյրութի մէջ կազմակերպուած այս ցուցահանդէսդ քանիերո՞րդ է եւ այս առիթով ի՞նչ կը ցանկանաս փոխանցել մեր ընթերցողներուն, որպէս նկարիչ-արուեստագէտներու ընտանիքի զաւակ:
- Աշխարհի տարբեր երկիրներու մէջ 29-րդ ցուցահանդէսս է: Մի՛ ընդօրինակեր, այլ նկարէ այն ինչ որ կը զգաս եւ այդ ձեւով է որ յառաջ պիտի երթաս: Եթէ ուրիշին աշխարհը փորձես ընդօրինակել, ապա եւ անծանօթ մթնոլորտի մէջ կը մտնես եւ հոն կը կորսուիս: Դո՛ւն ես, տարբեր անձ մը, տարբեր ժառանգական տուեալներով մեծցած: Եթէ առնեմ Փօլ Կիրակոսեան մը եւ «clouning» ընեմ, տարբեր շրջապատի ու մթնոլորտի մէջ, ուրիշ ստեղծագործութիւններ պիտի ստեղծուին...: Այնպէս որ, ամէն արուեստագէտ իր աշխարհը ունի եւ այդ աշխարհին մէջ թող մնայ եւ ստեղծագործէ եւ այնտեղ է որ մեծ յառաջդիմութիւն եւ յաջողութիւններ պիտի արձանագրէ:
Հարցազրոյցը վարեցՙ ՀԱՄՕ ՄՈՍԿՈՖԵԱՆ, Բէյրութ