RSS | FACEBOOK | NLA
ԳԼԽԱՎՈՐ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ | ԸՆՏՐԱՆԻ | ՈՐՈՆՈՒՄ | ԱՐԽԻՎ | ԹԵՄԱ | ՀԵՂԻՆԱԿՆԵՐ
#035, 2019-09-20 > #036, 2019-09-27 > #037, 2019-10-04 > #038, 2019-10-11 > #039, 2019-10-18

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #37, 04-10-2019



Տեղադրվել է` 2019-10-04 14:56:43 (GMT +04:00)


Ընթերցված է` 1541, Տպվել է` 5, Ուղարկվել է էլ.փոստով` 0

ՀԱՆԴԻՊՈՒՄՆԵՐ ԲԵՌԼԻՆՈՒՄ

Մուրիել Միրաք-Ուայզբախ, Թարգմ. Հ. ԾՈՒԼԻԿՅԱՆԸ

«Berlin ist eine Reise Wert» արտահայտությունը քաջածանոթ է գերմանացիներին եւ քչերն են, որ կարող են չհամաձայնվել դրա հետ: Եվ իսկապես այդպես է: Միշտ էլ արժե շրջագայության համար մեկնել Բեռլին, որն այդ արտահայտության թարգմանությունն է: Դրանում մի անգամ եւս համոզվեցի, երբ մի քանի օրով Բեռլինում այցելեցի ընկերների, որոնց երկար ժամանակ չէի տեսել:

Առաջինը հայկական արմատներով դերասանուհի եւ դասատու Բեա Օհլերզ-Քրբեկյանն էր, որն ինձ հրավիրեց միանալ իրեն «Pariser Platz-ում» գտնվող Արվեստի ակադեմիայում, որտեղ տեղի էր ունենալու Կատերինա Փոլադյանի «Hier sind Lowen» (Այստեղ առյուծներ կան) գրքի շնորհանդեսը:

Կատերինան Մոսկվայում է ծնվել, բայց 1979-ից ապրում է Գերմանիայում: Երկու վեպերի հեղինակ է եւ տպավորիչ քանակի կրթաթոշակների եւ գրական մրցանակների արժանացած անձնավորություն: «Fischer» հրատարակչատան լույս ընծայած նոր վեպը ներկայացվելու է այս տարվա գերմանական գրքի մրցանակին Ֆրանկֆուրտում:

Շնորհանդեսը վարողըՙ ճանաչված գրաքննադատ Մեյկ Ֆեսմանը , Փոլադյանի հետ երկխոսության միջոցով ներկայացրեց հեղինակին եւ գրքին, որից հետո Փոլադյանը առինքնող տոնով ընթերցեց հատվածներ իր գրքիցՙ մեղմ հայկական երաժշտության հնչյունների ներքո:

Վեպը ոմն Հելեն Մազավյանի մասին է, որ Գերմանիայից Երեւան է տեղափոխվում Մատենադարանում աշխատելու համար: Նոր տեխնոլոգիաներով հին մի ավետարան վերանորոգելիս նա շատ բան է հայտնաբերում: Եղեռնի ժամանակ ավետարանը փրկել էին երկու երեխաներՙ Հրանտն ու Անահիտը, որոնք տարագրության բազում դժվարությունները հաղթահարելով ի վերջո հասել էին Երեւան: Այս օրինակի վրա, Փոլադյանը ընդհանրապես ավետարանները, մեծ թե փոքր, ներկայացրեց որպես հայ ընտանիքի անբաժանելի մի անդամը, որտեղ պարտադիր գրառումներ էին կատարում ընտանիքի ավագ սերնդի ներկայացուցիչները: Դրանցում նշում էին անուններ, վայրեր, ծննդյան եւ մահվան, նշանդրեքի եւ ամուսնության թվականներ, եւայլն: Հելենըՙ գրքի հերոսուհին ավետարանի վրա աշխատելով ծանոթանում է իր անցյալին եւ բացահայտում ինքն իրեն:

Մեր հաջորդ հանդիպումը Բեայի հետ կայացավ Արչի Գալենցի նոր պատկերասրահում, որտեղ «Դատողություններ հեղափոխության եւ իշխանության թեմայի շուրջ» ցուցահանդեսի գեղարվեստական նմուշները դեռեւս չէին հավաքված:

«Wolf & Galentz» պատկերասրահից քիչ հեռու մենք այցելեցինք նաեւ «Kuchling» պատկերասրահը, որտեղ բացված էր Գեւորգ Մուրադի «Վախեր եւ երազներ» անհատական ցուցահանդեսը: Արվեստագետ Գեւորգ Մուրադը Նյու Յորքում է ապրում, բայց ծնվել է Քամիշլիում (Սիրիա) 1970 թվին: Ավարտել է Երեւանի Գեղարվեստի ինստիտուտը եւ դասավանդել է Բրանդիսում ու Հարվարդում: Նրա ընտրած թեմաներից ոմանք պատմական են, մյուսներըՙ դիցաբանական կամ առասպելական: Ցուցահանդեսին առընթեր արվեստագետը տեսաժապավենով էկրանին ներկայացրել էր իր փորձառությունները Սիրիայում, որտեղ իր նախնիները ապաստան էին գտել փախչելով թուրքական յաթաղանից: Նկարներից մեկը վերնագրված էր «Արմատախիլ եղած» եւ խորհրդանշում էր արտաքսում, տեղահանություն եւ տարագրություն, մի բան, որ սիրիահայերը ստիպված եղան դարձյալ «համտեսել» Սիրիայում երկարաձգված պատերազմի հետեւանքում: Այլ կտավներում Մուրադը փորձել է նկարչությունը միաձուլել երաժշտության հետ: Չորս տարի առաջ նրան շնորհվել է Ռոբերտ Բոշ հիմնադրամի «Համագործակցության» կինոմրցանակը, նրա «Չորս գործողություններ Սիրիայի համար» կարճամետրաժ անիմացիոն ժապավենի համար: Ցուցադրումներով հանդես է եկել Ճապոնիայի «Նարա» թանգարանում, Չիկագոյի արվեստի ինստիտուտում, Մետրոպոլիտենի թանգարանում, Լոնդոնի «Իսմայիլի» կենտրոնում եւ այլուր:

Փոլադյանն ու Մուրադը տարբեր երկրներից են, բայց երկուսն էլ իրենց ընտրած արվեստի միջոցով արտահայտում են իրենց նախորդ սերունդների ողբերգության ազդեցությունը: Դա իրենց ինքնության կայացման հարցն է, որ գերազանց կարողացել են լուծել:

Նկար 1. Կատերինա Փոլադյան

 
 

«ԱԶԳ» ՕՐԱԹԵՐԹ #37, 04-10-2019

Հայկական էկեկտրոնային գրքերի և աուդիոգրքերի ամենամեծ թվային գրադարան

ԱԶԳ-Ը ԱՌԱՋԱՐԿՈՒՄ Է ԳՐԱՀՐԱՏԱՐԱԿՉԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

ԱԶԴԱԳԻՐ