ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՉԵՔԻՋՅԱՆ. «35 ՏԱՐԻ Է ՖՈՆԴԱՅԻՆ ՁԱՅՆԱԳՐՈՒԹՅՈՒՆ ՉԵՄ ՈՒՆԵՑԵԼ» Անահիտ ՀՈՎՍԵՓՅԱՆ Դեկտեմբերի 23-ին մեր երկրի վառ խորհրդանիշներից մաեստրո Հովհաննես Չեքիջյանը կբոլորի 86-ամյակը: Իր համարՙ տարիները հարստություն, մեզ համարՙ նվեր ու քննություն, որ չենք հանձնել... 2014-ը Հայաստանում հայտարարված էր չեքիջյանական տարի, մեծ-մեծ միջոցառում-հանդիսությունների շվաքում օգոստոսյան տապից ես ապաստարան գտա Հայաստանի ակադեմիական երգչախմբի շքեղ ապարանքում, ուր հյուրասիրությունների մեջ առատաձեռն մաեստրոն շռայլ նվեր արեցՙ իմ ձայնագրիչին երկու ժամից ավելի պահ տալով իր ձայնը: Հողեղեն հարցերՙ չափազանց անկեղծ պատասխաններով, որ առաջիկայում մաս-մաս կհանձնենք «Ազգի» ընթերցողի դատին, իսկ ամենահրատապ հատվածըՙ ստորեւ:
- Մաեստրո, ձայնագրություններն ի՞նչ վիճակում են: - Ձայնագրությունները վատ վիճակում ենՙ քիչ բան կա արձանագրված: Կգա ժամանակՙ մեր ժողովուրդն իր գլխին կտա, ինչպես Վահրամ Փափազյանի կամ ուրիշների պարագայում: - Ինչո՞ւ: Մշակույթի նախարարությունը փող չունի՞, թե՞ առաջարկը չկա: -Նախարարության հույսին որ մնանք, սոված կմնանք: - Ռադիո՞ն: - Ռադիոյին եղավ հրահանգ մեր հանրապետության նախագահի կողմից, բայց չգիտեմ ինչուՙ ձգձգում են-ձգձգում: - Ի՞նչ հրահանգ էրՙ ձայնագրել բոլոր գործե՞րը: - Բոլոր գործերը չէ, գոնե մի 6-7-ը ձայնագրենք: - Լավ, ի՞նչ ունեք ձայնագրած: - Ոչ մի բան էլ չունեմ: - Ինչպե՞ս չունեք: - 35 տարի առաջ ձայնագրել եմ: - Բայց անկախության տարիներին դուք «Պատարագը» ձայնագրեցիք: - Այո, դա արեցի, էն էլ ինչ գնով: Երկու հատ «Պատարագ» եմ ձայնագրել: - Էլ ուրիշ ոչի՞նչ: - 35 տարի է ֆոնդային ձայնագրություն չեմ ունեցել: - Բա ինչո՞ւ մամուլը չի գրում, գալիս են Ձեզ հետ սիրուն-սիրուն հարցազրույցներ են անում, գնում: - Ո՞ւմ է պետքՙ Չեքիջյանը ձայնագրություն ունի, թե՞ չունի: Ինձ թվում է հաց ու ջրի նման պետք է, որ ձայնագրություն անեմ: Բայց ու՞մ վեջն է: - Ամենալուրջ հարցն է, մաեստրո: Միգուցե դուք համեստորեն չե՞ք ասել որեւէ անգամ: - Ոնց համեստ եմ, որ գնացել նախագահին ասել եմՙ հացի ջրի նման հարկավոր է ձայնագրություն: Նա անմիջապես վերցրեց հեռախոսի խոսափողը, խոսեց Ռուբեն Ջաղինյանի հետ, նա էլ ինձ կանչեց, ասացՙ պիտի անենք, ասացՙ երեքշաբթի կկանչենք, քանի՛ երեքշաբթի անցավ ...հանդիպման պայմանավորվածությունը եղել է հունվարի 20-25-ին: Ու ոչ մի անգամ չեն հանդիպել: Ի՞նչ անեմ: - Ու դրանից հետո ո՞չ մի արձագանք: - Ոչ մի: - Մաեստրո, ի՞նչ եք ուզում առաջինը ձայնագրել: - Ուզում եմ Կոմիտասից 6 երգ գոնե ձայնագրել եւ Բեռլիոզի «Ռեքվիեմը»: - Այդքա՞նը: Քիչ չէ՞: - Չէ, ահագին բան է: Էդքանը չեն ուզում անեն, որ ավելին պահանջեմ: - Իսկ մյուս աշխարհներից չկա՞ առաջարկ: - Ծախսերը շատ են, իրեն չի արդարացնում: - Մենք մյուս աշխարհներում երաժիշտներ ունենքՙ օրինակ Սերգեյ Խաչատրյանը, ում հետ պայմանագրեր են կնքում, կամ ջազ երաժիշտ Տիգրան Համասյանը, կամ... շատ են... չկա՞ միասին ձայնագրվելու գաղափար: - Ես ջազային չեմ: - Ջազային չեք, բայց կարող եք համագործակցել: Տիգրան Համասյանի ելակետն օրինակ Կոմիտասն է, ուստի կարող է լինել հետաքրքրական մի բան: - Նաղդն էն է, որ ունենք այսօր թե ռադիո, թե հեռուստատեսություն, հնարավորություն տեսագրելու եւ ձայնագրելու: Բա ինչո՞ւ չենք անում: Ես ուզում եմ, որ մերո՛նք հասկական դրա անհրաժեշտությունը: Երեւան-Գերմանիա Հ. Գ. - Վերոբերյալը տպագրելուց առաջ մաեստրոյից ճշտեցինքՙ «ձայնագրությունները կատարվելու են 2015-ի ապրիլին»,- ասաց նա: Աստծո ողորմածությանը հանձնած այս պայմանագիրն, հուսանք, իրականություն դառնալով մոռացության կտա, որ գերձայնային մեր դարում Հայաստանում նախագահի ձայնը ճեպընթացից ուշացածՙ դեռ սայլի ուղեւոր էՙ 14 ամսում տեղ է հասնում: |