Բնապահպանության նախարար Վարդան Այվազյանիՙ նախարարության գործունեության հաշվետվությանը հաջորդող ճեպազրույցն աննախադեպ էր ինչպես իր տեւողությամբ, այնպես էլ հարցերի մեծ մասին դարձյալ երկար, սակայն, ըստ էության, չտրված պատասխաններով:
Այդուհանդերձ, նրա խոսքից պարզ դարձավ, որ անցյալ տարի Սեւանա լճից 27,2 մլն խմ ջուր պակաս է բաց թողնվել, սակայն մակարդակի անկումը կազմել է 14 սմ: «Հայանտառի» վերաբերյալ խոսելով, Վարդան Այվազյանը հերթական անգամ ընդգծեց ընկերության ֆինանսական բարելավման փաստը: Այն անցյալ տարի վնասող աշխատողից դարձել է շահույթով աշխատող կազմակերպություն եւ պետբյուջե է վճարել 175 մլն դրամ: Բնականաբար, առանձնահատուկ հետաքրքրություն առաջացնող հարցերից էր ոչ մետաղական հանքավայրերի շահագործման ոլորտում տիրող վիճակը: Ըստ բնապահպանության նախարարի, 2001 թ. ստուգվել է 176 հանքավայրում արդյունահանված օգտակար հանածոների ծավալը: Փաստագրվել է 740 հազ. խմ, որից 207 հազ. խմ եղել է թաքնված ծավալ, որի հաշվարկային արժեքը գնահատվել է 25-30 մլն դրամ: Այս փաստը Վարդան Այվազյանը գնահատեց դրական: Մինչդեռ հիշեցնենք, որ թաքնված ծավալներն այստեղ շատ ավելի են, եւ խոսքը ոչ թե միլիոնավոր դրամների, այլ դոլարների մասին է: Նախարարն այնուհետեւ տեղեկացրեց, որ 559 հանքավայրերի շահագործման օրինականության ստուգման արդյունքում դադարեցվել է 86 հանքավայրերի շահագործումը, 114-ը զգուշացվել են պայմանագրային պարտավորությունների չկատարման համար, 102-ին ներկայացվել են միջնորդագրերՙ նրանց արտոնագրերից զրկելու եւ կնքված ընդերքօգտագործման պայմանագրերը չեղյալ ճանաչելու վերաբերյալ:
Վարդան Այվազյանն անդրադարձավ նաեւ միջազգային համագործակցության հարցերին, նշելով, որ մի շարք ծրագրերի ֆինանսավորման համար պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել ընդհանուր առմամբ 7,7 մլն դոլար դրամաշնորհ ստանալու վերաբերյալ: Այդ ծրագրերի թվում նշվեցին Գիլի լճի վերականգնման, բնական պաշարների կառավարման եւ չքավորության նվազեցման, ջրային ռեսուրսների կառավարման համապարփակ ծրագրերը:
Ինչ վերաբերում է բնապահպանության նախարարությանը տրված գնահատականին, ապա այն բավարար էր որոշ վերապահումներով:
Ի տարբերություն Վարդան Այվազյանի, պետական գույքի կառավարման նախարար Դավիթ Վարդանյանը սահմանափակվեց լրագրողներին բաժանված տեղեկանքով եւ նրանց հարցերին տրված հակիրճ պատասխաններով:
Հիմնականը, որ պարզ դարձավ նախարարության 2001 թ.-ին կատարած աշխատանքի վերաբերյալ տեղեկանքից այն էր, որ այս ընթացքում մասնավորեցվել է 94 ընկերություն: Դրանցից 21-ը սեփականաշնորհվել են բաժնետոմսերի ազատ բաժանորդագրությամբ, 23-ըՙ մրցույթով, 1-ըՙ աճուրդով, 49-ըՙ ուղղակի վաճառքի ձեւով:
Դավիթ Վարդանյանն ուղղակի վաճառքի մեծ թիվ կազմելը բացատրեց նրանով, որ դրանք հիմնականում 50 տոկոսից պակաս պետական բաժնեմաս ունեցող կամ այն ընկերություններն են, որոնք դրվում են մրցույթի, սակայն չեն վաճառվում: Նախարարի կարծիքով, եթե այս դեպքում մրցույթի գնով ձեռնարկությունն ուղղակի գնելու ցանկություն հայտնող է լինում, նախընտրելի է ուղիղ վաճառքը: Հակառակ դեպքում, հնարավոր է, որ նոր մրցույթի ժամանակ դարձյալ գնորդ չլինի եւ ձեռնարկության արժեքն ավելի ցածրանա:
2001 թ.-ին ընդունված «Պետական գույքի մասնավորեցման 2001-2003 թթ. ծրագրի մասին» օրենքով այդ ընթացքում պետք է մասնավորեցվի 932 ընկերություն, որից 690-ըՙ 1998-2000 թթ. ծրագրից մնացածներն են: Տեղեկանքից տեղեկանում ենք նաեւ, որ նույն օրենքով ծրագրից հանվել են նախորդ ծրագրերում ընդգրկված 212 ընկերություն:
Դավիթ Վարդանյանն անդրադարձավ «Արարատցեմենտի» սեփականաշնորհման հարցին, հայտնելով, որ այս տարի «աշխատելու ենք մասնավորեցնել ձեռնարկությունը, բայց ոչ ցանկացած գնով»: Որ 2001 թ.-ին «Արարատցեմենտը» չմասնավորեցվեց, որեւէ քաղաքական պատճառ, նախարարի կարծիքով, չկար: Շվեյցարական «Հոլսիմ» ընկերությանՙ այդ գործարքից հրաժարվելը, չնայած 300 հազ. դոլար կանխավճարի մուծմանը, Դավիթ Վարդանյանը բացատրեց «Սվիսեյր» ընկերության սնանկացման վտանգով: Այն փրկելու համար 3 խոշոր ընկերություններ որոշեցին համատեղ ծրագիր իրականացնել:
Սեփականաշնորհման անհաջող օրինակների վերաբերյալ խոսելով, պետական գույքի կառավարման նախարարը նշեց «Սեւան» հյուրանոցը, որը գնել է բրիտանահայ հայտնի գործարար Վաչե Մանուկյանը, սակայն թողել է անավարտ: Իրավաբանորեն նրա դիրքերն անխոցելի են, սակայն 2004 թ.-ին կլրանա այն ժամկետը, որից հետո ստանձնած պարտավորությունների չկատարման դեպքում նախարարությունը դատական հայց կներկայացնի:
ԱՐԱ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ