Վերջերս ուրախությամբ նկատում եմ, որ «Ազգի» հետաքրքիր կինոէջը սկսել է փոքր ինչ հայկականանալ: Հավատացած եմ, որ այդ միտումն անպայման կուժեղանա, բայց ուզում եմ մի լրացում անել «Մեր կինոկյանքը 2001-ին» հրապարակման առնչությամբ (26.01.2002 թ.), որտեղ նախորդ տարվա քիչ թե շատ գնահատելի կինոիրադարձությունները մատուցված են 24 ավանդական կադրերի տեսքով:
Պահպանելով նյութի «Կանոնակարգը», հիշեցնում եմ 25-րդՙ «գաղտնի» կադրի մասին. «Կինոշոկ» միջազգային փառատոնում (2001, սեպտ.) լավագույն դերակատարության մրցանակը շնորհվեց Վլադիմիր Մսրյանին, իսկ Տիգրան Խզմալյանի «Օդից էլ թեթեւ» ֆիլմն արժանացավ ԱՊՀ երկրների մշակութային կոմիտեի մրցանակին: Նույն փառատոնում տեսաֆիլմերի ժյուրիի նախագահ է ընտրվել հայաստանցի կինոգետը, սակայն գլխավոր արդյունքը, ինչ խոսք, մեր արվեստագետների շահած պարգեւներն ենՙ կինոֆիլմերի մրցասպարեզում, փաստ, որը շատ ավելի է արժանի հիշատակության, քան կորեական ֆիլմերի անհետաքրքիր փառատոնը: Ի դեպ, լավ կլիներ նաեւ չմոռանալ, որ «Հայկական կինո, 1923-1999» գիրքն ԱՊՀ երկրներում տպագրված միակ աշխատությունն էր, որն արժանացավ Ռուսաստանի կինոգետների գիլդիայի ամենամյա մրցանակին (2001, մայիս):
Գուցե այս լրացումներն ավելորդ բծախնդրության նշա՞ն են: Բայց մի ամբողջ տարվա ամփոփագիրը պահանջում է առավել լրիվությամբ արձանագրել այդ շրջանի հիմնական ձեռքբերումները:
Մշտական ընթերցողի համակրանքովՙ ԴԱՎԻԹ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆ