Պետբյուջեից հանրակրթական դպրոցների ֆինանսավորումը կատարվում է ըստ աշակերտների թվաքանակի: Մեկ աշակերտի համար պետությունը տրամադրում է 51 հազար 202 դրամ, իսկ շենքի պահպանության եւ այլ ծախսերի համար` 6,6 մլն դրամ: Քաղաքային դպրոցներին հատկացումների այս տրամաբանությունը ձեռնտու է, քանի որ շատ աշակերտներ ունեն, շատ էլ փող են ստանում, եւ կարողանում են հոգալ ոչ միայն աշխատավարձերի, այլեւ դպրոցի նորոգումների ու պահպանության ծախսերը:
Այլ է պատկերը գյուղական բնակավայրերում: Բազմաթիվ դպրոցներ կան, որ ընդամենը 10 դասարանով, 300 կամ դրանից մի փոքր ավելի աշակերտներ ունեն, եւ ըստ այդմ էլ գումար են ստանում: Բնականաբար, տնօրենությունը դժվարությամբ է լուծում ուսուցիչների աշխատավարձի խնդիրը, ժամանակ առ ժամանակ ստիպված լինելով հոգալ նաեւ կենսական այլ խնդիրների մասին:
Ինչպես տեղեկացանք ԱԺ պատգամավոր Մեխակ Մխիթարյանից, միայն Արմավիրի մարզում հանրակրթական 118 դպրոցներից 70-ն այդ վիճակում է, 15 դպրոց ընդհանրապես բախվել է ֆինանսական անլուծելի խնդիրների:
Այս իրավիճակում հայտնված դպրոցներում առաջիկայում հարկադրված կլինեն դիմելու ոչ միայն «ավելորդ» հաստիքների (գրադարանավար, տնտեսվար), այլեւ ուսուցչական կազմի կրճատումների` անկախ օպտիմալացման ծրագրից:
Կ. Դ.