Այս կարծիքին է Նոր Ջուղայի «Արարատ» պարային խմբի գեղարվեստական ղեկավար Ռիմա Սիմոնյանը, ով արդեն երկրորդ տարին է մասնակցում «Մեկ ազգ, մեկ մշակույթ» համահայկական փառատոնին: Իհարկե հայրենիքի հետ շփումը նա համարում է շատ քաղցր եւ գուցե հայաստանաբնակներիս համար ոչ այնքան հասկանալի, բայց ինչ վերաբերում է փառատոնին, ապա «պետք է վատը ասենք, որ պակսի»: «Այս փառատոնը պարի փառատոն է, ասմունքին ու խոսքին արժեք չի տրվում: Այսօր ամբողջ հայրենիքն ու սփյուռքը պարում են, բայց ազգը խոսքով է ապրում, իսկ պոեզիան այստեղ երկրորդ, երրորդ տեղում է», ասաց պարախմբի գեղարվեստական ղեկավարըՙ չժխտելով իհարկե պարի լիցքաթափելու հատկանիշը: Նա զարմացել էր, որ պոեզիայի «շտապ» կազմակերպված երեկվա հավաքում որոշ մարզերից եկած խմբեր անգամ չհասցրին ելույթ ունենալ:
Գ. Գ.