<0000000031.jpg>
Ա. Վարդանյան - Նախ ուզում են շնորհակալություն հայտնել իմ բոլոր հայրենակիցներին, որոնք ինձ հարցեր են ուղղել, նաեւ «ԱԶԳ»-ի խմբագրությանը, որ կայքէջի ծանուցման մեջ որոշակիորեն լավ վերաբերմունք է արտահայտել իմ հանդեպ, իբրեւ նախկին լրագրողի ու գործընկերոջ:
ՀԱՄՈ ԱՐՄԱՎԻՐՑԻ, Բելգիա, ԶԱՎԵՆՏԵՄ, 2006-30-11
Հարգելի պարոն նախարար, ես անկուսակցական եմ, բայց միշտ առանձնահատուկ լավ վերաբերմունք ունեմ դեպի ՀՅԴ-ն: Հարցս այսպիսին է. ե՞րբ ենք մենք վերջապես դառնալու սոցիալապես հզոր պետություն: Շնորակալություն:
Ա. Վարդանյան- Սոցիալապես հզոր պետություն դառնալը ես կապում եմ հզոր, բարեկեցիկ պետություն դառնալու իրողության հետ: Սոցիալական արդարության, սոցիալական համերաշխության սկզբունքները հնարավոր է լիարժեք կիրառել, եթե պետությունն ինքը տնտեսապես հզոր է եւ ունի համապատասխան միջոցներ: Որեւէ այլ պետությունում, ինչպես եւ Հայաստանում հնարավոր չէ բացառել սոցիալական խնդիրների գոյությունը: Դրանք միշտ լինելու են, որովհետեւ հասրակության որոշակի շերտեր` հաշմանդամներ, կարիքավորներ, զրկվածներ, միշտ պետական աջակցության կարիք ունեն: Եվ որքան ուժեղ, կազմակերպված ու հարուստ լինի պետությունը, այնքան կկարողանա այս շերտերի համար ավելի շատ միջոցներ ծախսել: Վստահ եմ, որ Հայաստանը կարող է դառնալ հզոր պետություն, եթե մենք կարողանանք համատեղել եւ Հայաստանի, եւ սփյուռքի բոլոր ուժերը:
ՍՈՆԱ ԱՐՇՈՒՆԵՑԻ , ԲՐՅՈՒՍԵԼԻՑ, 2006-30-11
ՀԱՐԳԱՐԺԱՆ ՊԱՐՈՆ ՆԱԽԱՐԱՐ
Երկար տարիներ ապրելով Բրյուսելում, 2000 թվականից Գյումրիում հովանավորում եմ մի ընտանիքի, անգամ հոգացի տան միակ կերակրողի բժշկական բոլոր ծախսերը, սակայն ցավոք, նա մահացավ:
Ես այս տարիների ընթացքում չդադարեցի ամենամյա դրամական փոխադրումներով սատար կանգնել այդ ընտանիքին. ուղղակի խիղճս թույլ չի տալիս, որ թողնեմ բախտի քմահաճույքին: Ընտանիքի մայրն ունենալով իրավաբանական բարձրագույն կրթություն, գործազուրկ է, տղաներից միջնեկը բանակից զորացրվելուց հետո նույնպես գործազուրկ է, փոքրը սովորում է տասներորդ դասարանում, իսկ մեծ տղային, որ դեռ 1999 թվականից ազատված է զինվորական ծառայությունից վատառողջ լինելու պատճառով, Գյումրու պատկան մարմինները մերժում են թոշակավորել մեզ հայտնի պարզ պատճառով:
Հարց է ծագում. եթե երիտասարդը ի զորու էր ծառայության, ինչու՞ Նորքի հոգեբուժական հիվանդանոցում հիվանդ ճանաչեցին, իսկ երբ իրոք հիվանդ է ու ազատված զինծառայությունից, արդյո՞ք այդ կարգի վատառողջ երիտասարդը պաշտպանված չէ օրենքով: Խնդրում եմ Ձեր գործուն աջակցությունը օրենքի սահմաններում: Օգնեք, որ ընտանիքը գոյատեւել կարողանա:
Ինձ հետ կապը.
E-MAIL : sona_arshuneci@yahoo.fr
Ա. Վարդանյան- Նախ շնորհակալություն տիկին Սոնային եւ սփյուռքի մեր հազարավոր այն հայրենակիցներին, որոնք օգնում են հայաստանցի ընտանիքներին:
Մենք ճշտեցինք նշված ընտանիքի տվյալները, այս ընտանիքը որոշակի աջակցություն ստանում է եւ ընդգրկված է նպաստների պետական համակարգում: Պարզեցինք, որ կոնկրետ քաղաքացին` Հովհաննիսյան Սերգեյ Աղասարի, հաշմանդամության կարգ ստանալու համար վերջին անգամ դիմել է 2003 թվականի փետրվարին: Այն ժամանակ հաշմանդամ չի ճանաչվել, բայց որոշումը չի բողոքարկել եւ վերջին տարիներին նորից չի դիմել հաշմանդամության ճանաչման խնդրով:
Ես արդեն հանձնարարել եմ մեր համապատասխան գործակալությանը, որ նրան հրավիրեն ու նրա հետ խորհրդատվություն անցկացնեն, եւ եթե փոփոխություններ կան, նաեւ հաշմանդամության կարգ սահմանեն:
Հայկուշ Աղասարյան, Երեւան, 2006-30-11 12:21:44
2007 թվականի բյուջեն սոցիալական ի՞նչ ոլորտների ծախսեր է նախատեսում ավելացնել, եւ ինչքա՞ն: Թոշակառուներին ի՞նչ է բաժին հասնելու:
Ա. Վարդանյան - Վերջին 3-4 տարիներին յուրաքանչյուր բյուջեի կազմավորման ժամանակ անընդհատ ավելանում են սոցիալական ոլորտին ուղղվող ծախսերը: Այս տարի եւս, նախորդ տարվա համեմատ շուրջ 10 տոկոսով ավելացել են հատկացումները` եւ պետական նպաստների համակարգում` շուրջ 2 մլրդ դրամ, եւ կենսաթոշակների: Նախկինում յուրաքանչյուր տարվա ապահովագրական հավելումն ամեն տարի աճում էր 20 դրամով, եւ մեկ տարվա արժեքը 2006 թվականին կազմում էր 180 դրամ: 2007-ից 180 դրամը միանգամից դառնում է 230 դրամ, եւ դա շուրջ 1800 դրամով կավելացնի միջին կենսաթոշակը:
Հաջորդ 2 տարիներին եւս այս թվերն աճելու են: 230 դրամը դառնալու է 300 դրամ, իսկ 2009-ին` 360 դրամ: Բազմաթիվ ծրագրերով եւս ավելացումներ են նախատեսվում: Դրանք վերաբերում են եւ հաշմանդամների պրոթեզավորմանը, եւ ծնողազուրկ երեխաներին տրվող հատկացումներին: Նաեւ 2007 թվականին առաջին անգամ մի կարեւոր ծրագիր ենք սկսում: Եթե անապահով ընտանիքում ծնվում է 3-րդ, 4-րդ երեխան, ապա յուրաքանչյուր երեխայի ծննդյան ժամանակ տրվելու է նաեւ 200 հազար դրամ պետական նպաստ:
ՍՈՆԱ ԱՐՇՈՒՆԵՑԻ, ԲՐՅՈՒՍԵԼ, 2006-29-11
ՊԱՐՈՆ ՆԱԽԱՐԱՐ
Լինելով դաշնակցական կուսակցությունից, ի՞նչ կարծիքի եք Ալվարդ Պետրոսյանի այն հայտարարության մասին, որ " Ֆրանսիան Հայոց ցեղասպանության օրենքն ընդունեց իր իսկ շահերից ելնելով": Արդյոք այս հայտարարությունը ներկուսակցական խոսակցության առարկա չդարձավ: Եթե Դաշնակցությանը պետք չեն նման որոշումները, ինչու՞ համար ենք աշխարհով մեկ լծվել "Հայ-դատի" սուրբ գործին, երբ այդքան մեծ ջանքերի գնով հաջողված հաղթանակը հետո դառնում է քննադատությունների ու վերլուծությունների առարկա: Իհարկե, այդքան ցավալի չէր ընդունվի այս մեկնաբանությունը, եթե այս բառերը չհնչեին դաշնակցական կուսակցության անդամի շուրթերից: ՈՒ իմ երախտագիտությունն եմ ուզում հայտնել նվիրյալներին, որոնց հետ այստեղ' Բրյուսելում ես շփվում եմ ու առանձնապես "Հայ-Դատի" նվիրյալ Հիլդա Չոբոյանին, որի մեծ ջանքերի շնորհիվ է, որ Եվրոպայում թափ է առնում Հայոց Ցեղասպանության ճանաչումը: Փառք ու պատիվ նրանց, ովքեր իրենց նվիրվածությունը առ հայրենիք գործով են ապացուցում, ոչ ճառ ասելով:
http://hayeren.hayastan.com/sona.html
Ա. Վարդանյան- Գուցե մի քիչ լավ չի ձեւակերպվել տիկին Ալվարդի խոսքը, բայց այս այս տեսակետը եթե նրա խոսքի համատեքստում նայենք, ապա իմաստն այն է, որ մենք չպետք է միայն սպասենք, թե այլ պետություններն ինչպիսի գնահատականներ են տալիս Հայաստանին կամ նրա քաղաքականությանը, այլ ինքներս այնպիսի գործուն դերակատարություն ունենաք, որ կարողանանք մեզ պաշտպանել: Հատկապես Ֆրանսիան ավանդաբար եղել է Եվրոպայի մեր երկրի ամենասերտ գործընկերը: Հայաստանը Եվրոպայի ամենաարեւելքում է, Ֆրանսիան` Եվրոպայի ամենաարեւմտյան երկրներից է, բայց Ֆրանսիան միշտ շատ լրջորեն զբաղվել է մեր խնդիրներով, եւ մենք պետք է գնահատենք դա:
Կրկնում եմ` սա չի նշանակում, որ Ռուսատան, ԱՄՆ, թե Ֆրանսիա լինի, նրանցից պիտի միակողմանի այս կամ այն կարգի աջակցություն ակնկալենք: Մենք պիտի կարողանանք ինքներս ճիշտ քաղաքականություն իրականացնել եւ գործոն դառնալ միջազգային ասպարեզում:
Բնականաբար, ես եւս շատ բարձր եմ գնահատում Հայ դատի ճանաչման ուղղությամբ աշխարհում, այդ թվում եւ Եվրոպայում իրականացվող աշխատանքները եւ իսկապես փառք ու պատիվ այն անձանց, ովքեր սատարում են այս գործին:
Գառնիկ Գեւորգյան, Սիբիր, 2006-29-11
Պարոն նախարար, ո՞ր երկրի սոցիալական քաղաքականությունը կուզեիք, որ օրինակ ու իրականություն դառնար Հայաստանում:
Ձեր կարծիքով, ո՞ր երկրի սոցիալական կենցաղին ենք նման կամ մոտիկ:
Ա. Վարդանյան- Չափազանց դժվար է կոնկրետ մեկ կամ երկու երկիր առանձնացնել եւ ասել, որ հենց նրանց սոցիալական քաղաքականությունը կուզեինք ընդօրինակել: Մեր տնտեսության բնույթով, անցումային ժամանակով պայմանավորված, կարծում եմ, որ մեզ համար օրինակելի պիտի լինեն Արեւելյան Եվրոպայի, մերձբալթյան երկրները, որոնք շատ կարճ ժամկետում արմատական բարեփոխումներ են իրականացրել, Եվրոմիության անդամ դարձել եւ իսկապես սոցիալական լիարժեք գործող համակարգեր ունեն:
Բնականաբար, որեւէ մեկին ընդօրինակել հնարավոր չէ, որովհետեւ յուրաքանչյուր ժողովուրդ իր կենցաղավարման ավանդական առանձնահատկություններն ունի: Մեր պարագայում չափազանց մեծ առավելություն է հայ ընտանիքների ամրությունը, որ մեզ հնարավորություն է տալիս շատ ավելի անցնցում տանել սոցիալական բեւեռացումները: Կարծում եմ, որ առաջիկայում մենք կստեղծենք նաեւ ժողովրդագրական քաղաքականություն, կունենանք ընտանիքի մասին հայեցակարգ, եւ ի վերջո կձեւավորվի այն սոցիալական համակարգը, որ մեր երկրում ուզում ենք իրականություն դարձնել:
Մարգո, Լիբանան, 2006-29-11
Դաշնակցությունը նախագահության թեկնածու առաջադրելու՞ է ընտրություններում:
Ինչպե՞ս եք նայում քաղաքական դաշտում աստիճանաբար հսկաներ դարձող, մյուսներին կլանող սուպերկուսակցությունների առաջացմանը: Կարծես թե քաղաքական դաշտում էլ մենատիրություն է առաջանում:
Ա. Վարդանյան- Կարծում եմ, որ նախագահական թեկնածուի մասին առայժմ վաղ է խոսել, 2007 թվականի խորհրդարական ընտրությունների արդյունքների վերլուծությունից հետո միայն հնարավոր կլինի մտածել 2008 թվականի նախագահական ընտրությունների մասին:
Ինչ վերաբերում է քաղաքական կուսակցություններին, աննորմալ երեւույթ է, որ Հայաստանում մի քանի տասնյակ կուսակցություններ են գործում: Ծրագրային դրույթների, գաղափարախոսությունների վրա հիմնված կուսակցությունների խոշորացումը միայն կարելի է ողջունել: Եվ շատ կուզենայի, որ Հայաստանում ի վերջո ձեւավորվեին 5, 6,7 հիմնական սկզբունքներով /աջ, կենտրոնամետ, ձախ, աջ կենտրոնամետ, ձախ կենտրոնամետ/, որոշակի մոտիվներով իրար մոտեցող կուսակցություններ, եվ ընտրությունները քաղաքական ծրագրերի պայքար լինեին:
Ցավոք, այս ասպարեզում մենք աղավաղումներ ու շեղումներ ունենք, բայց կարծում եմ, որ տարիների հետ այս սկզբունքն ի վերջո հաղթելու է, եւ Հայաստանում լինելու են մի քանի հիմնական կուսակցություններ, որոնց միջեւ պայքար է ընթանալու, եւ որոնք միմյանց փոխարինելով, իշխանություն են ձեւավորելու:
Անուշ Սարգսյան, Լոնդոն, 2006-29-11
Բաժանու՞մ եք դաշնակցության կարծիքը օրհներգը փոխելու վերաբերյալ, ինչու՞:
Ա. Վարդանյան- Բնականաբար բաժանում եմ դաշնակցության տեսակետը, որովհետեւ օրհներգը որոշակի ավանդույթների, հոգեբանության, նաեւ տասնամյակներով փորձարկված երեւույթ ու ազգային պետական խորհրդանիշ է, եւ չի կարելի արհեստականորեն, մրցույթների միջոցով օրհներգ փոխել: Եթե մենք նայենք այլ երկրների օրհներգերը, մերը որեւէ կերպ չի զիջում, կան երկրներ, որոնք ուղղակի խայտառակ տեքստեր ունեն: Կարծում եմ, որ օրհներգը կարող է մնալ, եւ դրանից ոչինչ չենք կորցնի:
Լիա, 2006-29-11
Ի՞նչ կարծիքի եք «Հայոց աշխարհ» թերթի մասին, որ կատաղի, հաճախ խախտելով էթիկայի կանոնները, հարձակվում է բոլոր նրանց վրա, ովքեր մի թթու խոսք են ասում իշխանությունների մասին: Ժամանակին ձեր խմբագրած «Երկիր» թերթը նույնպես քննադատում էր, բայց ոչ այդ մակարդակով:
Ա. Վարդանյան- Մեր զանգվածային լրատվամիջոցների մասին իմ գնահատականը մի քիչ ծայրահեղ է, քանի որ ինքս նաեւ այդ ոլորտից եմ: Որ մենք այսօր լիարժեք կայացած զլմ-ներ չունենք, ցավոք, ճշմարտություն է: Շատ փոքր տպաքանակների պատճառով նրանք չեն կատարում նաեւ հասարակական կարծիքի ձեւավորման իրենց գործառույթը:
Յուրաքանչյուր թերթ ինքն է որոշում իր քաղաքականությունը, մենք ունենք «Հայոց աշխարհի» այդ մոտեցումը, եւ ունենք լիովին հակառակ մոտեցումը, երբ ցանկացած դրական իրողություն քննադատվում է: Այնպես որ, այս առումով հատուկ ասելիք չունեմ, կարծում եմ, որ բոլոր դեպքերում մենք կայացած զլմ-ներ չունենք:
Հին ծանոթ, Երեւան, 2006-29-11 15:00:17 IP: unknown
Պարոն նախարար, նախ շնորհավորում եմ ձեր տղայի ամուսնության առթիվ, ցանկանում եմ երջանկություն:
Բարձրաստիճան պաշտոնյաների եւ գործարարների վերին խավում հետաքրքիր դաշնություններ են կնքվում ամուսնությունների տեսքով: Երեւի ձեր օրինակն էլ պիտի դիտել որպես երկրորդ եւ չորրորդ իշխանությունների ինտեգրման օրինակ, այդպե՞ս է:
Ա. Վարդանյան - Շնորհակալություն բարի մաղթանքների համար: Ասեմ, որ այդպես չէ: Ես, իմ կինը եւ մեր տղայի հարսնացուի մայրը համակուրսեցիներ ենք եղել, ընտանիքներով տարիներ շարունակ մտերիմ ենք, այնպես որ սա ոչ թե իշխանության ինչ որ թեւերի ինտեգրում է, այլ 2 երիտասարդների միություն:
Աշոտ Մինասյան , Դիլիջան, 2006-28-11
Մեր նախարարների ունեցվածքի ու եկամուտների հայտարարագրերում ձեր անունը նշվել է որպես վատագույն անձնական բնակարանային պայմաններ ունեցող նախարարի: Ինչո՞վ բացատրել, անձնական բիզնես չունե՞ք, թե մյուս նախարարներից ավելի վատ եք վաստակում:
Ա. Վարդանյան - «Վատագույն» ձեւակերպմանը համաձայն չեմ: Ես բնակարան ունեմ Երեւանի Դավիթաշեն թաղամասում, որն ստացել եմ ԵՊՀ-ից: Շատ եմ սիրում մեր շենքը, շատ լավ հարեւաններ ունենք, այնպես որ բնակարանային նորմալ պայմաններ են: Իբրեւ նախարար, նաեւ օրենսդրորեն, անձնական բիզնեսով զբաղվել չեմ կարող, բայց իմ վաստակից էլ դժգոհ չեմ:
Անահիտ Գեւորգյան, Սյունիք , 2006-28-11
Սոցիալական քարտերի մեջ անհատական տվյալների գաղտնազերծման հնարավորության դեմ քաղաքացին պաշտպանված չէ: Բացի օրենքի այն դրույթից, որ նա կարող է դիմել դատարան, եթե իմանա, որ իր տվյալներն օգտագործվել են ինչ որ մեկի կողմից: Դա վտանգավոր չե՞ք համարում: Պիտի սպասել, որ նման դեպքեր լինեն, նո՞ր ինչ որ բան ձեռք առնել:
Ա. Վարդանյան- Նախ պետք է հստակեցնել, թե ի՞նչ է նշանակում սոցիալական քարտերում ներառված տվյալների գաղտնազերծում: Սոցիալական քարտերի տեղեկատվական բազայում նվազագույն տվյալներ են արձանագրված` քաղաքացու անունը, ազգանունը, հայրանունը, սեռը, ծննդյան թիվը, օրը, ամիսը, անձը հաստատող փաստաթղթի սերիան, համարը, ինչպես եւ սոցիալական քարտի համարը: Այս տվյալները բացահայտված տվյալներ են եւ գաղտնազերծելու որեւէ վտանգավոր խնդիր չկա:
Իսկ եթե եկամուտների առումով դիտարկենք, ապա պետության յուրաքանչյուր քաղաքացի պետք է իր եկամուտները հայտարարագրի, եւ այստեղ դարձյալ գաղտնիության որեւէ խնդիր չկա: Եթե խոսքը վերաբերում է այլ երկրներ տվյալներ փոխանցելու հավանականությանը, ապա այս առթիվ օրենսդրության մեջ խիստ սահմանումներ կան: Ես վստահեցնում եմ, որ եւ ծրագրային, եւ տեխնիկական առումով, սոցիալական ոլորտի տեղեկատվական բազաները հուսալի պաշտպանված են:
Քրիստինե, Երեվան, 2006-28-11
Որ մեր վայրենի աշխատաշուկայում աննորմալ հարաբերություններ են գործատուի եւ աշխատողի միջեւ, ոչ ոքի գաղտնիք չէ:
Աշխատանքի տեսչությունը քանի՞ կազմակերպության կամ գործատուի է տուգանել արտաժամյա աշխատանքի, կամայականության, աշխատանքի ընդունելու աննորմալ կարգ կիրառելու համար:
Ա. Վարդանյան - Այդ հարաբերություններն իսկապես երկար տարիներ կանոնակարգված չէին: Աշխատանքի պետական տեսչության ստեղծումից շատ կարճ ժամանակ է անցել, բայց շուրջ 2000 գործատուներ այս ընթացքում վարչական տարբեր պատասխանատվությունների են ենթարկվել պայմանագրային հարաբերությունները խախտելու, ժամանակին աշխատավարձեր չվճարելու կամ այլ կարգի խախտումների պատճառով: Յուրաքանչյուր ամիս մոտավորապես 40-50 մլն դրամի տուգանքներ են նշանակվում, յուրաքանչյուր ամիս մոտավորապես 300 թաքնված զբաղվածներ են բացահայտվում գործատուների մոտ, այնպես որ աշխատանքի պետական տեսչությունն արդեն սկսել է լիարժեք կատարել իր գործառույթները: Ավելին, բազմաթիվ են դեպքերը, երբ քաղաքացիները դիմում են նրան` իրենց իրավունքները պաշտպանելու ակնկալիքով:
Ես կարծում եմ, որ աշխատողները նաեւ պիտի կազմակերպվեն արհմիությունների միջոցով եւ իրենց շահերը ներկայացնեն: Կուզեի նաեւ ընդգծել, որ աշխատանքի տեսչությունը միայն պատժիչ-ստուգող մարմին չէ, այլ աշխատող-գործատու հարաբերությունները կանոնակարգող-կարգավորող, ուսումնասիրություններ, վերապատրաստումներ իրականացնող մարմին: Այնպես որ, կարծում եմ, որ առաջիկայում աշխատանքային հարաբերություններն ավելի ամբողջական կարգավորող մեխանիզմներ կունենանք:
Սարգիս Պողոսյան, Գյումրի, 2006-28-11
Հաշմանդամը, եթե նա նույնիսկ մի ոտք կամ ձեռք չունի, կամ տարիներ ինսուլին ստացող հիվանդը պարտավորր է հաշմանդամության կարգը հաստատելու համար որոշակի պարբերականությամբ նորից անցնել հանձնաժողովով: Ի՞նչ է, այդ ընթացքում նրա ոտքը կամ ձեռքն աճելու՞ են, կամ բուժվելու՞ է անբուժելի շաքարախտը: Այդ անհեթեթ օրենքը երբ է վերջապես սրբագրվելու:
Ա. Վարդանյան- Քաղաքացուն պիտի պատասխանեմ, որ դեռեւս 2003 թվականին, երբ ես նոր էի նախարար նշանակվել, արդեն իսկ կառավարության համապատասխան կարգի մեջ փոփոխություններ իրականացվել էին: Կան անժամկետ հաշմանդամության դրույթներ, եւ եթե քաղաքացին նշված կարգի պրոբլեմներ ունի, նրան նշանակվում է անժամկետ հաշմանդամություն: Այս հարցերն արդեն կանոնակարգված են, ուղղակի պետք է ավելի ուշադիր լինել եւ կարողանալ պաշտպանել իրավունքները:
Աստղիկ Գալստյան , Հրազդան, 2006-28-11
Անզսպելի գնաճի պայմաններում ինչու՞ չի կիրառվում թոշակների ինդեքսավորման սկզբունքը, հենց այն, ինչ պետք է ընդօրինակել դրսի աշխարհից, ոչ թե ոչինչ չտվող ծրագրեր նմանակել: Դոլարի անընդհատ անկումը առաջինը տարեցներին է կողոպտում, քանի որ Հայաստանը վաղուց տարեցների հասարակություն է դարձել, որոնք ապրում են դրսից զավակների, հարազատների ուղարկած փողերով:
Ա. Վարդանյան - Մի շարք զարգացած երկրներում, այո, թոշակների ինդեքսավորում իրականացվում է: Կարծում եմ, որ առաջիկայում մենք եւս պետք է այս ուղղությամբ քայլեր անենք: Բայց գնաճը ես «անզուսպ» չէի անվանի, որովհետեւ այն Հայաստանում միշտ կառավարելի է եղել, միշտ եղել է 3-4 տոկոսի սահմաններում, թեւ պրոբլեմը կա:
Մեր քաղաքականությունը մինչեւ հիմա ամեն տարի կենսաթոշակներն ավելացնելու քայլերն է եղել, ինչը նաեւ գնաճի պատասխան է: Նույնիսկ առաջանցիկ այնպիսի բարձրացումներ են եղել, որ գնաճը տեղավորվի դրանց մեջ, բայց կարծում եմ, որ ի վերջո, մենք պիտի անցնենք թոշակների ինդեքսավորման սկզբունքին:
Ռուբեն Դաշտոյան, Gորիս, 2006-28-11
Դուք քանի՞ խորհրդական, տեղակալ ու օգնական ունեք: Արդյոք դրանց թիվը չափազանց շատ չէ ոչ միայն ձեր, այլեւ մյուս նախարարներին «խորհուրդներ տալու» եւ «օգնելու» համար:
Ա. Վարդանյան - Լավ հարց է: Ես այսօր ունեմ 4 տեղակալ, 1 առաջին եւ 3 տեղակալներ, 2 օգնական, 3 խորհրդական: Ընդամենը մեկ տարի առաջ այս թվերը շատ ավելի մեծ էին: Նախարարն ուներ 5 տեղակալ, 6 խորհրդական, 1 օգնական, 2 ռեֆերենտ: Իմ խորին համոզմամբ, այսօր եւս մենք կրճատումների տեղ ունենք: Իհարկե, տարբեր են տարբեր նախարարությունների գործառույթները, բայց կարծում եմ, որ մեր պարագայում առավելագույնը 2-3 փոխնախարարը լիովին բավական է:
Լիլիթ Սողոմոնյան, Երեւան, 2006-28-11
Մենք անընդհատ խոսում ենք մարդասիրության, խղճի մասին, բայց դրանք վաղուց դադարել են սոցիալական կատեգորիա լինելուց հենց միայն բոմժերի վիճակը նկատի առնելով: Տասնյակ ծրագրերից որեւէ մեկն այս 14 տարիների ընթացքում այդպես էլ չուղղվեց նրանց համար կացարաններ կառուցելու խնդրի լուծմանը: Եղած միակ հաստատությունը տեղավորում է ընդամենը 3 տասնյակ մարդ, իսկ մեր անտունները շարունակում են քչփորել աղբանոցները: Չե՞ք կարծում, որ առանձնատների ու դղյակների առատության մեջ անբարոյական է այդ խեղճ մարդկանց այդ վիճակում թողնելը:
Ա. Վարդանյան- Համամիտ եմ հարցադրմանն այն իմաստով, որ տարիներ շարունակ այս կատեգորիայի քաղաքացիների հանդեպ իսկապես որեւէ պետական քաղաքականություն, որեւէ ծրագիր չի իրականացվել: Առաջին անգամ 2006 թվականին անօթեւանների համար հատուկ ծրագիր իրականացրեցինք, բյուջեով գումարներ նախատեսեցինք: Նաեւ բարեգործական կազմակերպությունների աջակցությամբ մեր ծերանոցներից մեկում մեկ ամբողջական մասնաշենք ենք վերանորոգել, եւ այս կարգի քաղաքացիներին ապաստան ենք տրամադրում: Նրանք սնվում են, բժշկական հետազոտության ենթարկվում, փորձ է արվում ընտանիք վերադարձնել, եթե հնարավոր է:
Մեկ տարվա ընթացքում շուրջ 200 քաղաքացիներ են այստեղ օթեւանել, եւ ամեն տարի այս ծրագիրը շարունակական կլինի:
Բայց պիտի ասեմ նաեւ, որ ցանկացած, նույնիսկ ամենազարգացած երկրում կա մարդկանց մի շերտ, որ այլ ապրելակերպի ընդունակ չէ: Նյու-Յորքի տարբեր թաղամասերում ես տեսել եմ այդպիսի մարդկանց, հայերի մեջ եւս այդպիսիները կան:
Աղվան Դավթյան, ՀՀ, ք. Մասիս, 2006-27-11
Հարգելի պարոն նախարար, ես ունեմ կոնկրետ մեկ հարց. ինձ կատարել են երիկամի փոխպատվաստում, եւ այժմ ես համարվում եմ առաջին կարգի հաշմանդամ: Խնդրում եմ պատասխանել, կարող եմ արդյոք օգտվել ՀՀ-ի տարածքի առողջարաններում պետական պատվերի շրջանակներում անվճար բուժվելու իրավունքից եւ եթե այո, ապա կխնդրեի երկու բառով պարզաբանել, թե ինչ ընթացակարգով, ինչ մարմնի պետք է դիմեմ:
Ա. Վարդանյան - Հարցն ավելի շուտ առնչվում է առողջապահության ոլորտին: Վերջին տարիներին պետբյուջեով հաշմանդամների համար առողջարանային ուղեգրեր չեն նախատեսվել: Առողջապահության նախարարությունը որոշակի սահմանափակ քանակով այսպիսի ծրագրեր իրականացնում է, բայց որքան տեղյակ եմ, նոր ծրագրեր չեն նախատեսվում:
Կարեն, Հայաստան, 2006-25-11
Ինչու՞ դաշնակցությունից հեռացավ հայ նշանավոր գործիչ Շահան Նատալին:
Ա. Վարդանյան - Դաշնակցությունը 100-ից ավելի տարիների պատմությամբ կուսակցություն է, դաշնակցությունից եւ հեռացել են, եւ վերադարձել: Շահան Նատալին եղել է կուսակցության ամենակարկառուն դեմքերից մեկը, բայց հեռացել է 30-ական թվականներին, երբ եվրոպական իրադարձությունների համատեքստում, տարբեր քաղաքական գործիչներ նաեւ դաշնակցության մեջ, տարբեր կերպ էին տեսնում Հայաստանի հարության, փրկության հնարավորությունը: Այդ հակասությունների պատճառով է, որ Շահեն Նատալին հեռացավ դաշնակցությունից, բայց նա շարունակում է մնալ հայ ազգային ազատագրական շարժման նշանակալի դեմքերից մեկը:
Իսկ ընդհանրապես, որեւէ ողբերգություն չեմ տեսնում, եթե լինում են գաղափարական հիմնարար տարաձայնություններ, մարդիկ նաեւ հեռանում են:
Վարդան, Ֆրանսիա, 2006-24-11
Նայելով դաշնակցության գործունեությանը` հասկացել եմ մեկ բան, որ շնորհիվ այդ կուսակցության քայքայվել ու կործանվել է սփյուռքի հայ համայնքների բնականոն կյանքը: Միայն կարելի է նշել, որ դաշնակցության միջոցով գրավվեցին եկեղեցական թեմեր, որի արդյունքում մինչեւ հիմա 2 ճակատի / դաշնակցության եւ Էջմիածնական/ մարդիկ չունեն հարբերություն իրար հետ, եւ կարծում եմ, բավական է: Հարցս հիմա հետեւյալն է` դուք, պարոն նախարար, ինչպե՞ս եք գնահատում ձեր կուսակցության գործունեությունը սփյուռքում, եւ մասնավորապես, ի՞նչ կարծիքի եք եկեղեցական թեմերի մասին, որոնք օտարվել են Սուրբ Էջմիածնից:
Շնորհակալություն
Ա. Վարդանյան - Սա թերեւս միակ հարցն է, որ շատ կողմնակալ վերաբերմունք է արտահայտում դաշնակցության գործունեության հանդեպ հատկապես սփյուռքում: Ես 100 տոկոսով հակառակ կարծիքի եմ: Դաշնակցությունն այս ամբողջ ընթացքում փորձել եւ կարողացել է սփյուռքը կազմակերպված պահել, կարողացել է պահպանել մեր ազգային արժեքները, անկախության գաղափարը, սփյուռքում հայապահպանության հսկայական աշխատանք կատարել, եւ այս կարգի գնահատականներն ուղղակի որոշակի խմբի ակնոցով են դիտարկված: Իրականությունն այդպիսին չէ, կարծում եմ, որ 70 տարի շարունակ սփյուռքում դաշնակցության գործունեությունը լիովին հակառակն է եղել: Համաձայն չեմ հարցադրմանը:
Արամ, Հունաստան, 2006-24-11
Պարոն նախարար, հարցս առնչվում է ձեր կուսակցության գործունեությանը: Ինչպե՞ս կբացատրեք Իրանում վերջերս տեղի ունեցած դեպքը, երբ համայնքին հատկացված գումարը տրվեց բացառապես դաշնակցության կառուցվածքներին: Եվ ավելին, տեղյակ եմ, որ սա առաջին դեպքը չէ, երբ սփյուռքի իրական հայ համայնքը ձեր կուսակցությունը համարում է միայն իր կուսակիցներին ու համախոհներին` անտեսված եւ արհամարհված թողնելով մյուս կառույցներին: Չեմ չափազանցնում որեւէ բան, եթե կուզեք կարդացեք Հունաստանի հայ համայնքի պատմությունը կամ նայեք այսօրվա իրականությանը: Դուք կտեսնեք նմանատիպ շատ ու շատ օրինակներ: Արդյոք ինչի՞ է ձգտում դաշնակցությունը:
Ա. Վարդանյան - Այս մասին նաեւ հայաստանյան մամուլում գրվեց: Այստեղ որեւէ հակասություն չեմ տեսնում: Այդ գումարները Իրանի պետութունը հատկացրել է համայնքին, եւ որքան տեղյակ եմ, միջոցները հատկացվել են համագաղութային հաստատություններին` «Արարատ» մարզա-մշակութային համալիրին, «Ալիք» օրաթերթին, որոնք միայն կուսակցական հաստատություններ չեն: Հատկացումը եղել է բաց, թափանցիկ, եւ եթե որեւէ պրոբլեմ լիներ, Իրանի պետությունն ինքն այդ հարցերով կզբաղվեր:
Չեմ կարծում, որ սա շահարկման թեմա պետք է դառնա:
Սուրեն Պետրոսյան, Գորիս, 2006-24-11
Չե՞ք գտնում, որ մեր այսօրվա պայմաններում պետք է բոլոր սոցիալական ոլորտներում սոցիալական աշխատողի հաստիք ներդրվի:
Ա. Վարդանյան - Գտնում եմ: Սոցիալական աշխատողը Հայաստանում նոր մասնագիտություն է: Մենք արդեն իսկ «Սոցիալական աջակցության մասին» օրենքում հաստատել ենք մի շարք կառույցներում սոցիալական աշխատողի պարտադիր ներկայությունը: Երեխաներին վերաբերող, նաեւ սոցիալական ծառայություններում եւ էլի շատ ու շատ ոլորտներում մենք պետք է ունենանք մասնագիտական կրթություն ստացած սոցիալական աշխատողներ, որոնք կարողանան բնակչության հետ գրագետ աշխատել:
Շահնուր Միանասյան, Բելգիա, Անտվերպեն, 2006-23-11
Պարոն Վարդանյան կամ ընկեր Աղվան, եթե չեմ սխալվում, հայ հեղափոխական դաշնակցությունը սոցիալիստական կուսակցություն է , եւ եթե այդպես է, ինչպե՞ս է նա ազգային ժողովում կողմ քվեարկում որեւէ ձեռնարկության մասնավորեցմանը:
Կանխավ շնորհակալ եմ:
Ա. Վարդանյան - Եթե կուսակցությունը սոցիալիստական է, ամենեւին չի նշանակում, որ նա պիտի կտրուկ դեմ լինի ցանկացած մասնավորցման: Բելգիայում եւ եվրոպական բազմաթիվ երկրներում սոցիալիստական կուսակցությունների օրինակները կարելի է դիտարկել եւ համոզվել, որ այդպես չէ: Մասնավորեցում չի նշանակում հակասոցիալիստական դիրքորոշում, հակառակը, մասնավորեցումը եթե կառավարման ավելի արդյունավետ ձեւ է դառնում, ապա դրանից արդեն պետական բյուջե են գալիս միջոցներ, որոնք ուղղվում են սոցիալական ոլորտին: Դաշնակցության տնտեսական քաղաքականության հիմնական սկզբունքը կարելի է այսպես ձեւակերպել` առավելագույն արդյունավետ տնտեսություն եւ այդ դրա արդյունքների առավելագույն արդարացի վերաբաշխում:
Կարապետյան, Երեւան, 2006-23-11
Հարգելի պրն նախարար
Խնդրում եմ հայտնեք Ձեր դիրքորոշումը Ազգային ժողովում ընդունվող օտարման մասին օրենքի վերաբերյալ։
Եթե կարելի է, ապա կխնդրեի չտալ հիմնավորումներ։
Այո թե Ոչ։
Շնորհակալություն
Ա. Վարդանյան - Որքան հասկացա, խոսքը վերաբերում է պետական կարիքների համար սեփականության օտարման օրինագծին: Այս ոլորտը պետք էր կարգավորել օրենքով, ես կարգավորմանը կողմ եմ, եւ նոր օրենքը կարծում եմ, շատ ավելի լավ պայմաններ է ստեղծում սեփականատերերի համար, քան թե չկարգավորված նախկին կառավարական որոշումները: