Վանո Թադեո Լեւոնին, նույն ինքըՙ Վահրամ Լեւոնի Թադեւոսյանը, որ այսօր հաստատուն տեղ ունի ճանաչում վայելող տենորների շարքում, միայն օժտվածության շնորհիվ չէ մասնագիտական հաջողություններ ապահովելՙ եղել է նաեւ ներքին պայքար, ընտրության դժվարություն: Նախ գեղանկարչությունն է ընտրել ու սովորել Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի ուսումնարանում, ապա նրան հանգիստ չի տվել երգարվեստը: Ու թեեւ գույնի լեզուն իրեն հասկանելի էր ասելիք ունենալու չափ, սակայն հնչյունն իր համար ավելի թովիչ էր: Ի վերջո հաղթեց հնչյունը, ու Վահրամը դրսեւորեց սեփական հնարավորությունները վոկալ արվեստում: Առաջին մեծ հաջողությունն այդ ասպարեզում, որ բացեց դուռը դեպի ճանաչում, երգիչը համարում է 1996 թվականին Բարսելոնում Ֆրանցիսկո Վինիասի անվան միջազգային մրցույթում Ջուզեպպե Վերդիի անվան մրցանակին արժանանալը: Դրան հաջորդեց էքստեռն կարգով Երեւանի Կոմիտասի անվան կոնսերվատորիան ավարտելն ու համերգների շարքը Իտալիայի տարբեր քաղաքներում: Շարունակվեցին շղթայական հաջողությունները, որ աշխատանքի ու օժտվածության հանրագումար էին, ըստ երգչի, իսկ համաձայն եվրոպական մամուլի. «վերջին ժամանակների յուրահատուկ, փայլուն տենորի արժանի գնահատական»: Վահրամ Թադեւոսյանը փորձ ունի կատարումներով հանդես գալու աշխարհահահռչակ երգիչների հետ: Նրանցից մեկըՙ Ջակոմո Արագալլը, Վահրամի տաղանդը գնահատելով, առաջարկել է իր փոխարեն երգել Մոնսերատ Կաբալիեի հետ: Ի դեպ վերջինը Վահրամի երազանքն էր, որ այլեւս իրականություն է:
Թեեւ արդեն 7 տարի Վահրամ Թադեւոսյանն ապրում է Իսպանիայում ու հանդես գալիս հանրահայտ եւ հեղինակավոր օպերային թատրոններում ու բեմերում եւ, ինչպես ինքն է ասում, բեմական ու մասնագիտական լավ «մարզավիճակում» է, աշխատանքային գրաֆիկն էլ բավականին խիտ է, սակայն գոնե վերջին երեք տարիներին Հայաստանում պարտադիր հանդես է գալիս առնվազն մեկ համերգով: Սա բացատրում է ոչ միայն եւս մի բեմում հանդես գալու ձգտմամբ, այլեւ ուղղակի հայրենիքում ներկայանալու ցանկությամբ: Անցած եւ այս տարի երգիչը Հայաստանի անկախության 15 եւ 16-ամյակներին նվիրված համերգներով հանդես է եկել Երեւանում: Այնուամենայնիվ, Վահրամը նշեց, որ իր ճանաչումն ու տաղանդի գնահատումը նախ հայրենիքից դուրս է եղել, բայց միեւնույն է, ինչպես շատ տաղանդավոր հայորդիներ, այնպես էլ նա հպարտությամբ է ներկայանում աշխարհին որպես հայկականության կրող եւ առիթը բաց չի թողնում Հայաստանը ներկայացնելու. «Երբ 2006-ի դեկտեմբերին եւ ապա այս տարի մարտին Իոսիֆ Կոբզոնի նախաձեռնությամբ հրավեր ստացա ու մասնակցեցի Կիեւում եւ Մինսկում կայացած փառատոներին, արժանացա ունկնդրի բուռն ընդունելությանը: Սակայն առավել հպարտություն ունեցա, երբ Ուկրաինայի եւ Բելառուսի նախագահները բաժակ բարձրացրեցին հանուն այն հողի, որը նման տենորի հայրենիքն է: Հայաստանը փառաբանելու առիթ տալու համար շատ ուրախ եմ, բայց եւ առավել պատասխանատվություն եմ զգում այդ առումով», ասաց Վահրամ Թադեւոսյանը: Երեւի հենց դրանով էլ բացատրվում է այն, որ Վահրամն ինքն իր հետ լինելիսՙ ինքն իր համար երգում է «Կիլիկիա» ու «Հայաստանՙ երկիր դրախտավայր»:
Ի դեպ նրա երգացանկում են նաեւ հայկական եւ հատկապես կոմիտասյան գործեր:
ՆԱՆԱ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ