Նշանավոր բեւեռախույզ եւ խորհրդարանական Արթուր Չիլինգարովին նախագահ Վլադիմիր Պուտինիՙ Ռուսաստանի հերոս հռչակելու լուրը մոսկվացի հայերն ընդունեցին մեծ գոհունակությամբ, եթե չասենքՙ հպարտությամբ: Չիլինգարովն այս երկրի այն քիչ բարձրաստիճան ու ճանաչված քաղաքագետներից է, որը ոչ միայն հրապարակայնորեն ընդունում է իր հայկական ծագումը, այլեւ բազում թելերով կապված է ե՛ւ Հայաստանի, ե՛ւ Ռուսաստանի հայության հետ:
Հազիվ թե իմաստ ունի վերապատմելու անցյալ տարի նրա ղեկավարած արկտիկական խորջրյա գիտարշավի մասին, քանզի այդ կապակցությամբ հրապարակեցին բազում նյութեր: Ելնելով երթի բազմանշանակությունից, մոսկովյան մամուլում նույնիսկ բանավեճ ծավալվեցՙ դա գիտակա՞ն գործողություն էր, թե՞ քաղաքական, քանզի Ռուսաստանի դրոշի հայտնվելն Արկտիկայի մինչ այդ անհասանելի խորքերում այդ պետությանը շանս է տալիս հավակնելու բնական պաշարներով ու հատկապես նավթով գերառատ աշխարհամասի հարստություններին: Իսկ թերթերից մեկը նույնիսկ անամոթաբար սրամտել էր, թե գիտարշավի գլխավոր նվաճումը եղավ այն, որ նրա ղեկավարին հաջողվեց խորջրյա հատակին թողնել հայաոճ գրառումՙ«Այստեղ եղել է Արթուրը»...
Ըստ երեւույթին Չիլինգարովը դառնում է այն միակ հայը, որը երկու երկրի հերոս է, որոնցից մեկն արդեն գոյություն չունի: Տակավին 1986-ին նա Անտարկտիդայի սառույցների գերեվարումից փրկեց խորհրդային «Միխայիլ Սոմով» գիտարշավանավը:
Արթուր Չիլինգարովին առաջինը շնորհավորողների մեջ էր հայ եկեղեցու Նոր Նախիջեւանի եւ Ռուսաստանի թեմի առաջնորդ Եզրաս սրբազան Ներսիսյանը: Այլ կերպ չէր էլ կարող լինել. Լենինգրադում ծնված-մեծացած, երկրագնդի հակադիր բեւեռներում կոփված, ռուս մորից երկունք առած հայազգի կրկնակի հերոսն արդեն տեւական ժամանակ տեղի թեմական խորհրդի ատենապետն է եւ ոչ միայն չինովնիկի իր աշխատասենյակի բարձունքներից, այլեւ հայկական եկեղեցի կատարած իր բազում այցելություններով օգնության ձեռք է մեկնում մեր հոգեւոր ներկայացուցչության կյանքում առաջացող զանազան «վարչական» հարցերի լուծմանը:
«Եթե Հայաստանն էլ նրան շնորհի հերոսի կոչում, բազմանշանակ ժպիտով ասում է Եզրաս սրբազանը, ապա մեր անխոնջ ատենապետը, դառնալով երեք երկրի հերոս, լիիրավ կհաստատվի աշխարհի մեծագույն հայերի ցուցակում»:
Թեեւ արդեն հաստատվել է: Համենայն դեպս, «մեր մեծարգո հայրենակցին» ամենայն բավականությամբ շնորհավորել է նաեւ Հայաստանի վարչապետը: Ի դեպ, վերոհայտնյալ գաղափարին հաստատ դեմ չի լինի Ռուսաստանի հայերի միությունը, որտեղ «լավ» գիտեն իրենց համախոհին...
ՌՈՒԲԵՆ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ, Մոսկվա