Հայտնում եմ, որ Եղիշե Չարենցի ձեռագրերի գնորդը ես չեմ, ինչպես անտեղյակ բերանից հնչած խոսքը տպագրվել էր «Ազգի» մարտի 13-ի համարում:
Բանաստեղծի «Վերջին խոսք» ժողովածուն հրատարակելուց հետո ես իսկապես ապարդյուն ջանքեր թափեցի ձեռք բերելու ոչ թե Չարենցի ձեռագրերի բնօրինակները, այլ դրանց լուսապատճենները:
«Հայագիտակի» աշխատակիցները եւ անձամբ ես գրողի ժառանգության շուրջ աղմուկ բարձրացնողներից եւ նրա անունը շահարկողներից ավելի լավ ենք հասկանում, որ ձեռագրերի տեղը թանգարանն է: Ե. Չարենցի ձեռագրերով (խոսքը Գ. Էմինի մոտ հայտնված թղթապանակի մասին է) հետաքրքրվողները ցանկության դեպքում հեշտությամբ կարող են իմանալ, թե դրանք ում մոտ են գտնվում: Մնացյալն իրենց գործն է:
Ա. ԻՍՈՅԱՆ, «Հայագիտակ» հրատարակչության տնօրեն