«Հայաստանի անկախության հռչակումից ի վեր Թուրքիան Հայաստանի նկատմամբ կիրառել է ուղղակի հարկադրանքի քաղաքականություն: Շրջափակման միջոցով Թուրքիան փորձել է հասնել սեփական որոշ խնդիրների առաջքաշմանը եւ դրանց հնարավոր բավարարմանը», համոզված է «Եվրոպական ինտեգրացիա» ՀԿ-ի նախագահ Կարեն Բեքարյանը :
Այստեղից էլ, ըստ Բեքարյանի, ի հայտ են գալիս տխրահռչակ նախապայմանները, որոնք մշտապես հնչել են Հայաստանի եւ Թուրքիայի հարաբերությունների հետ կապված:
Նախապայմաններ ասելով Բեքարյանը պատկերացնում է ղարաբաղյան գործընթացում Թուրքիայի բավականին դեստրուկտիվ կեցվածքը, որը միշտ եղել է. «Դա ոչ միայն վերաբերել է Հայաստանի հետ երկկողմ բացակայող հարաբերությունների խնդրին, այլեւ հնարավոր միջազգային ատյաններում Թուրքիայի դիրքորոշմանը: Հետեւաբար, այսօրվա ընթացքը արձանագրում է մի հետաքրքրական իրավիճակ, եւ ես կարծում եմ, որ «ճանապարհային քարտեզը» երբ հրապարակվի, այդտեղ նույնպես մենք կարձանագրենք հետեւյալը` Թուրքիայի նախապայմանային քաղաքականությունը չեզոքացվում է», նշում է Բեքարյանը:
«Այսօրվա հայտարարության մեջ (նկատի ունի ապրիլի 22-ին Հայաստանի, Թուրքիայի եւ Շվեյցարիայի արտաքին քաղաքական գերատեսչությունների ստորագրած հայտարարությունը) որեւէ բառ, որեւէ խոսք ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման մեջ Թուրքիայի ներգրավվածության մասին չկա: Իսկ ղարաբաղյան խնդրի կարգավորման գործընթացում Հայաստանին սա առավել քան անհրաժեշտ է», նկատում է Բեքարյանը:
Որքանով է արդարացված հայ-թուրքական սահմանի բացումը հարցը Կարեն Բեքարյանը ոչ կոռեկտ է համարում, որովհետեւ սահմանը փակողը հայերը չեն: «Բացել-չբացելը մեր ձեռքում չէ: Մենք կարող ենք բանակցել բացելու համար, բայց այդ բանալին մեր ձեռքում չէ», նշեց նա:
Ինչ վտանգներ կբխեն սահմանը բացելուց:
Նա կարծում է, որ ռազմավարական ծրագիր պետք է մշակվի, որտեղ ամենայն մանրամասնությամբ կարձանագրվի, թե տնտեսական, մշակութային եւ քաղաքական ինչ հետեւանքներ կունենա սահմանի բացումը Հայաստանի համար:
Ն. Մ.