Ինչպես տեղեկանում ենք Arunion.info կայքէջից, Կուբանում ապրող տարբեր ժողովուրդների միավորումները ներկայացնող 24 հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարներ դիմում-կոչ են հղել Թուրքիայի կառավարությանը: Այդ կազմակերպությունների մեջ կան ռուսների, կազակների, ասորիների, հույների, լեզգիների, քրդերի, դաղստանցիների, օսերի, աբխազների, գնչուների, բաշկիրների, հրեաների, սիրիացիների, գերմանացիների, թաթարների, հայերի հասարակական, մշակութային միավորումներ:
Փաստաթղթում նշվում է, որ Ռուսաստանի Դաշնությունն աշխարհի առավել բազմազգ պետություններից մեկն է, որտեղ վաղուց կողք-կողքի ապրում են տարբեր ազգությունների եւ դավանանքների մարդիկ, չենթարկվելով հալածանքների:
Թուրքիան շատ ժողովուրդների համար հայրենիք է, բայց այնտեղ զգալի է ազգային եւ կրոնական խտրականությունը: Դա խոչընդոտում է իրոք ժողովրդավարական հասարակության ստեղծմանը, որը հիմնված կլիներ ժողովուրդների բարեկամության եւ փոխվստահության վրա:
Թուրքիայի ժողովուրդների փոխհարաբերություններում հետագա թյուրիմացությունները բացառելու համար երկրի կառավարությունը եւ խորհրդարանը պարտավոր են արդարացի գնահատել 1915-1923 թթ. իրադարձությունները, դատապարտել ազգային հողի վրա բնիկ ժողովուրդների բնաջնջումը եւ մեղա գալ միլիոնավոր անմեղ զոհերի հիշատակի առջեւ:
20-րդ դարի առաջին Ցեղասպանությանՙ հայերի Մեծ եղեռնի անպատիժ մնալը հիտլերյան Գերմանիայում օրինակ ծառայեց ուրիշ ժողովուրդների, մասնավորապես, հրեաների հանդեպ նույնպիսի վայրագություններ կատարելու համար: Նոր Գերմանիայի ղեկավարությունը բավականաչափ մարդկային եւ արի գտնվեց պետության պատմության այդ խայտառակ փաստը խոստովանելու եւ հրեշավոր ոճիրներ գործած գերմանացիների փոխարեն պաշտոնապես ներողություն խնդրելու համար:
Ցեղասպանությունը դատապարտող ՄԱԿ-ի Ընդհանուր ժողովի 1946 թ. դեկտեմբերի 11-ի բանաձեւը, ինչպես նաեւ Ցեղասպանությունը կանխելու եւ դրա համար պատժելու վերաբերյալ 1948 թ. դեկտեմբերի 9-ին ՄԱԿ-ի Ընդհանուր ժողովի ընդունած կոնվենցիան հենց համաշխարհային ընկերակցության հակազդեցույթունն էին Հայոց ցեղասպանության (Օսմանյան Թուրքիա) եւ հրեաների ողջակիզման (Գերմանիա) կապակցությամբ: Տվյալ փաստաթղթերի անանց նշանակության պերճախոս վկայությունն է այն փաստը, որ դրանք ընդունվել են նույնիսկ Մարդու իրավունքների հռչակագրից առաջ:
Կուբանի ժողովուրդների հասարակական կազմակերպությունների ղեկավարները Հայոց ցեղասպանության 95-րդ տարելիցի նախօրեին Թուրքիայի կառավարությանը կոչ են անում խոստովանել այդ փաստը, չխանգարելով պատմական ճշմարտության հաղթանակին եւ նպաստելով Մերձավոր Արեւելքում ու Հարավային Կովկասում հաշտության ու համաձայնության հաստատմանը: