ՋՐԱՂԱՑ ԳԵՂԱՐՔՈՒՆԻՔԻ ՄԱՐԶՈՒՄ ՍՏԵՓԱՆ ՊԱՊԻԿՅԱՆ, Հայկական էներգետիկական ակադեմիայի հիմնադիր նախագահ, Լուսանկարները` Ստեփան Պապիկյանի Հայաստանում ջրաղացների կառուցումը միշտ էլ կարեւոր նշանակություն է ունեցել տնտեսության զարգացման համար: Ներկայումս մեզ մոտ ջրաղացների հազվադեպ կարելի է հանդիպել: Ներկայումս եւս մեկ ջրաղաց է աշխատում Հայաստանի Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու տարածաշրջանում` Ներքին Գետաշեն գյուղում: Ներքին Գետաշեն գյուղը Գեղարքունիքի մարզի Մարտունու տարածաշրջանի ամենամեծ գյուղերից է, գտնվում է Արգիճի գետի ափին` Սեւանա լճից ոչ հեռու: Հին անվանումըՙ Կոթ: Գյուղը հիմնադրվել 1828-1829 թվականներին Արեւմտյան Հայաստանի Ալաշկերտի Թոփրախկալա գյուղից, ինչպես նաեւ Մուշից գաղթած հայերի կողմից: Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է անասնապահությամբ եւ հողագործությամբ: Արգիճի գետը սկիզբ է առնում Գեղամա լեռնավահանի Գնդասար լեռնազանգվածի հյուսիսային լանջից` 2600 մ բարձրությունից: Երկարությունը 51 կմ է: Այն Սեւանա լիճ թափվող 28 գետերից ամենամեծն է: Արգիճի գետի ափին, Ներքին Գետաշեն գյուղում Թաթոյանի գերդաստանի ներկայացուցիչները դեռեւս 1829 թվականին կառուցել են ջրաղաց, երբ Ալաշկերտից գաղթելուց հետո հաստատվել են Գետաշենի տարածաշրջանում: Ջրաղացը գործել է անխափան: Այն աշխատել է նաեւ Արցախյան ազատամարտի տարիներին: Ներկայումս Թաթոյանների գերդաստանի ներկայացուցիչները վերակառուցել են ջրաղացը: Այն դարձրել են հիանալի եւ գողտրիկ մի անկյուն, որտեղ մարդիկ կարող են հանգստանալ, վայելել հրաշագեղ բնության տեսարանները: Կառուցվել է հյուրատուն, այն ունի յոթ հարմարավետ սենյակ: Հարկ է նշել, որ տարիներ շարունակ ջրաղացը եղել է տեղաբնակների համար հավաքատեղի, իսկ հյուրերի համար` իջեւանատեղի: Ի դեպ, ներկայումս շահագործվում է նաեւ Աշտարակի ջրաղացը, որն ավելի քան 400 տարվա պատմություն ունի: Հուսանք, որ Ներքին Գետաշեն գյուղում վերակառուցված ջրաղացն իր ուրույն տեղը կունենա մեր ավանդական սննդարդյունաբերության, ինպես նաեւ զբոսաշրջության զարգացման գործում: Նկար 1. Ջրաղացի ներսում | 
