ՊԱՇՏՈՆՅԱՆԵՐԻ ԱՇԽԱՏԱՎԱՐՁԵՐԻ ԲԱՐՁՐԱՑՄԱՆ ՕՐԵՆՔԻ ՔՎԵԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆԸ` ՀԱՋՈՐԴ ՔԱՌՕՐՅԱՅՈՒՄ Մ. Խ. «Պետական պաշտոն զբաղեցնող անձանց վարձատրության մասին» օրենքի` երեկ խորհրդարանում շարունակվող քննարկումը նույնիսկ նույն կուսակցությանը պատկանող պատգամավորների տարակարծության շարժառիթ դարձավ. օրինակ` ՀՀԿ խմբակցությունից Սամվել Ֆարմանյանը մի այնպիսի ելույթ ունեցավ, որ ընդդիմադիր պատգամավորներից ավելի թունդ էր` թե պետհամակարգում ոչ թե ցածր աշխատավարձերն են խնդիր ստեղծում, այլ` կոռուպցիան: Եվ անգամ 1 մլն դրամ եթե վճարես պետպաշտոնյային, հազիվ թե նա իր այսօրվա գործելակերպից հետ կկանգնի: Նա նույնիսկ առաջարկեց առկախել օրինագիծը մինչեւ... լավ ժամանակներ, քանի որ իրավիճակը փոխելու համալիր քայլեր նախ պետք է ձեռնարկել, իսկ դրանք չիրականացնելով աշխատավարձերի բարձրացաումը պետական միջոցների անարդյունավետ վատնում կլինի: Զարմացա՞ք: Բայց նրա խմբակցության անդամները նրան չերկրորդեցին եւ այդպիսի ելույթներ չունեցան, ԱԺ ՀՀԿ-ական նախագահն արձագանքեց, թե ինքն այդպես չի մտածում, բոլոր պատգամավորները նորից խիստ մտահոգվեցին, որ ԱԺ դերն է նսեմացվում, երբ պատգամավորը ավելի պակաս է ստանում, քան նախարարը: Պատգամավորն իր լիազորություններն իրականացնելու գումար չունի, մինչդեռ նախարար ու փոխնախարար` էլ ծառայողական մեքենաներ, էլ քարտուղարուհիներ եւ այլն: Մի քիչ Կորյուն Նահապետյանը քննադատեց, թե նախագծով սահմանված սկզբունքները հենց նույն նախագծում բազմիցս խախտված են, Դավիթ Հարությունյանն , այնուամենայնիվ, օրենքը որակյալ չհամարեց եւ քաղաքական փաստաթուղթ որակեց, քանի որ աշխատավարձերով ցույց է տրվում, թե ով` ինչ դերակատարում պետք է ունենա երկրում (բոլորին բարկացրել էր, որ երկրորդ ինստիտուտ ԱԺ-ն` վարձատրությամբ երրորդն է դառնում փաստորեն): Իսկ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը , պատասխանելով Զարուհի Փոստանջյանի այն մտքին, թե վատ ենք աշխատել բոլորս, ու պետք չէ մեր աշխատավարձերը բարձրացնել, խորհուրդ տվեց բարձրացնելուց հետո ստանալ ու տալ հարեւանին, կամ փոխանցել մանկապարտեզ ու ծերանոց: Նա նշեց, որ համակարգային հարց է լուծվում ու պետք չէ անձնավորել, քանի որ ներկաները հավերժ չեն պատգամավոր լինելու` մատնացույց անելով օրենքի բարեմասնությունները, իսկ ԱԺ-ին վերաբերող մասով ակնարկելով հնարավոր սրբագրումները: Նախագծի ուղղությամբ հատկապես համազարկ տվեցին ընդդիմադիրներից Արամ Մանուկյանը («Ներքեւիՙ խոցելի խավին, 5000 դրամ աշխատավարձ ենք բարձրացնում, բարձրաստիճան պաշտոնյաներինըՙ 200 տոկոսով: Ահռելի տարածություն է, սոցիալական լարվածությունը մեծանում է»), Նիկոլ Փաշինյանը (նա հատկապես դեմ էր երկրի առաջին դեմքերի աշխատավարձերի բարձրացմանը, քանի որ նրանց օրոք երկրի գործերը վատացել են): ԲՀԿ-ից Նաիրա Զոհրաբյանը թեեւ նշեց, թե նոր են որոշելու դեմ-կողմ քվեարկելը (սա արդեն մնաց հաջորդ քառօրյային), սակայն չխուսափեց տեղը-տեղին քննադատել եւ նախագիծը, եւ կառավարությանը: Իսկ ահա օրենքը ներկայացնող կառավարության աշխատակազմի ղեկավար-նախարար Վաչե Գաբրիելյանը նորից հավաստիացրեց, որ քաղաքական ենթատեքստ նախագիծը չունի, մեթոդաբանությունը մասնագիտական ուսումնասիրությունների արդյունքում է ընտրվել, հետո` իրենք առաջարկում են ոչ թե աշխատավարձ բարձրացնել, այլ կարգավորել աշխատավարձերի համակարգը, նորություն էլ կա` նվազագույն աշխատավարձի հիման վրա հաշվարկումը: ԱԺ-ի մասով էլ նա ուղերձ էր անում պատգամավորների ներկայացնելիք առաջարկներին: Իսկ սպասվելիք գնաճը նա կառավարելի անվանեց: Հ. Գ. - Նախագծի ընդունումից հետո նախագահը 2014 թ. հուլիսի 1-ից կստանա 1.322.800 դրամ, ԱԺ նախագահն ու վարչապետըՙ 1.190.520 դրամ, փոխվարչապետը, գլխավոր դատախազը, Վճռաբեկ դատարանի նախագահը, Վերահսկիչ պալատի նախագահը, մարդու իրավունքների պաշտպանըՙ 992.100 դրամ, ԱԺ նախագահի տեղակալըՙ 925.960 դրամ եւ այդպես` դեպի ներքեւ նվազմամբ: |
