ԲԱՔՎԻ ՀԵՐԹԱԿԱՆ ՀԱԿԱՀԱՅԿԱԿԱՆ ԳԻՐՔԸ ԳԵՎՈՐԳ ԳՅՈՒԼՈՒՄՅԱՆ Թշնամական Ադրբեջանի Գիտությունների ազգային (ազգային, պատկերացնու՞մ եք, ազգային) ակադեմիայի պատմության ինստիտուտը բոլորովին վերջերս հրատարակել է հերթական հակահայկական գիրքը` «Հյուսիսային Ադրբեջանի հողերում հայերի վերաբնակեցման հետեւանքները` տարածաշրջանային անվտանգության համար» անհեթեթ խորագրով: Ամիսներ առաջ այդ գրքին նախորդել էր մեկ այլ հակահայկական «աշախտություն»` «Իրիվանի խանություն. Ռուսական նվաճումները եւ հայերի վերաբնակեցումը հյուսիսային Ադրբեջանի հողերում»: Գիրքը հրատարակվել է ավելի քան երկու տասնամյակ Ադրբեջանում գործող «Ադրբեջանի պատմաբաններ» ՀԿ-ի նախաձեռնությամբ: Իդեպ, այս կազմակերպությունը, որն ամեն տարի հսկայական գումարներ է ստանում Ադրբեջանի պետական գանձարանից, «մի շնչով» հակահայկական գրքեր է հրատարակում, որոնք թարգմանում են տարբեր լեզուներով եւ հակահայկական կեղծիքն իրացնում նաեւ արտերկրում: Վերոհիշյալ գրքի հեղինակները պատմության ինստիտուտի տնօրեն, ակադեմիկոս Յաղուբ Մամեդովն ու դոցենտ Գյունթեքին Նաջաֆլին են: Վերջինս հանդիսանում է պատմության ինստիտուտի «Ղարաբաղի բաժնի» ղեկավարը (փաստորեն, նրանք իրենց ակադեմիայում Արցախին վերաբերող հատուկ բաժին ունեն, իսկ Երեւանում ոմանք տարածքներ հանձնելու մարմաջով են տառապում): Գրքի հեղինակները մանրամասնորեն անդրադառնում են Ադրիանապոլսի եւ Թուրքմենչայի պայմանագրերին, պնդելով, որ դեռ 19-րդ դարի սկզբից Ռուսաստանի ցար Պետրոս առաջինն սկսել է հայերին «վերաբնակեցնել ադրբեջանական եւ գաջարական Իրանի հողերում»: Հիշատակվում են նաեւ Ցիցանովի, Լազարյանի, Մելիքյանի, Մադաթովի անունները, որպես «ադրբեջանական խաղաղ բնակչության կոտորածների կազմակերպիչներ»: Բավականին կոպիտ անդրադարձ կա նաեւ Ռուսական կայսրության ազգությամբ վրացի բարձրաստիճան զինվորականների մասին: Գիրքն ավարտվում է ընդարձակ եզրահանգումներով, որոնցից ուշագրավ է այն, որ հեղինակները պնդում են, թե Կովկասում խնդիրները ծագել են «հայերի վերաբնակեցումից հետո» (պատկերացնո՞ւմ եք, վերաբնակեցումից հետո, անպատկառությունն էլ ինչպե՞ս է լինում), ավելինՙ նրանք պնդում են նաեւ, որ տարածաշրջանի այսօրվա ողջ լարվածության պատասխանատուները հայերն են, Արցախյան հակամարտության մեղավորները` նմանապես: «Հայաստանն իրենից բավականին մեծ վտանգ է ներկայացնում համաշխարհային խաղաղության նկատմամբ: Այդ ամենի մեղավորներն են նաեւ հայ ազգայնամոլների ստեղծած` «Մեծ Հայաստանի» մասին հորինվածքը», բարբաջում են հեղինակները: Ինչո՞ւ անդրադարձա այս գրքին, որը մեկն է այն հարյուրավորներից, որոնք ամեն տարի տասնյակներով տպագրվում են Ադրբեջանում եւ թարգմանվելով` ուղարկվում արտերկիր: Անդրադարձաՙ ցույց տալու համար, որ մինչ ՀՀ գերագույն-գլխավոր հրամանատարը ՀՀ ԳԱԱ աշախատակիցներին «սուրճ խմող» է անվանում, իսկ ԿԳՄՍ նախարար Արայիկ Հարությունյանն ամեն բան անում է` ակադեմիան լուծարելու նպատակով, հարեւան Ադրբեջանի ակադեմիան մեծ դրամական միջոցներ է ստանում պետութւունից, ինչպես նաեւ հարգանք, շատ հարգանք, եւ ամեն օր լծված է հակահայկական գրքեր ստեղծելով եւ դրանք աշխարհով մեկ սփռելով, կեղծիք, որ, թող ներվի ասել, մի օր հաղթելու է մեր պատմական ճշմարտությանը, եթե խելքի չգանք: |