Քանիցս ապացուցել էՙ իր համար փակ սահմաններ չկան, ազատ թռիչքը, որ մեզ հասնելիս ճախրանք է դառնում, ամենօրյա տքնանքի, տաղանդի, լավատեսության, հաստատակամության, ստեղծագործական ներշնչանքների խաչաձեւումների արդյունքն է: Նա ի վերջո ընտրյալ էՙ թարգմանը կամ ավելի ճիշտ վերծանողը հանճարների ստեղծածի: Այդ է պատճառը, որ նրա ներկայությամբ բեմը դառնում է արարումի տարածք, երկրի ...
Քննադատի համար չկա ավելի մեծ պարգեւատրություն, քան տասնամյակներ հետո տեսնել, որ ինքը, ժամանակին, գրական պրոցեսի քաոսի միջից անսխալ զատել է այն անունները, որոնք պիտի դառնան գրականության վաղվա օրը:
Արթուր Օշականցու արվեստին «Ազգը» ժամանակին անդրադարձել է մեկ անգամից ավելի: Այս տարի լրանում է նրա ծննդյան 60-ամյակը: Այդ առթիվ ստորեւ թարգմանաբար ներկայացնում ենք Լոնդոնում ապրող պրոֆ. Հովհաննես Փիլիկյանի հոդվածըՙ ավելացնելով, որ ներկայիս Օշականցին իր ստեղծագործությունները ցուցադրում է Սինգապուրում:
2015 թվականին լրանում է անցյալ հարյուրամյակի 30-ական թթ. վերջերին իր փայլուն, տաղանդավոր նվագով երեւանցի ունկնդիրներին նվաճած եւ նրանց վրա անջնջելի տպավորություն թողած դաշնակահարի ծննդյան 100 տարին:
