«ԱՆԱՀԻՏ». ՀԻՆ ՀԵՔԻԱԹԻ ՆՈՐ ՍՅՈՒԺԵՆ Ռաֆայել ԶԱՐԲԱԲՅԱՆ Արդեն շուրջ երկու ամիս Երեւանի կինոդահլիճներն աննախադեպ մարդաշատ են, ասեղ գցելու տեղ չկա: Պատճառը 2014 թվականի ավարտին մեծ աղմուկով էկրան բարձրացածՙ հայ իրականության առաջին լիամետրաժ երաժշտական մուլտֆիլմն էՙ «Անահիտը»: Հինգ տարի առաջ իր ճանապարհն սկսած ֆիլմը, բարեհաջող հասնելով մեծ էկրաններին, հասցրեց սիրվել ոչ միայն մանուկների, այլ նաեւ բոլոր տարիքի անձանց կողմից: Ծրագիրը մեկնարկեց 2010 թվականին 10 հոգուց բաղկացած ստեղծագործական խմբի շնորհիվ: Նման աշխատանքը 10 հոգով ի կատար ածելը անհավանական էր թվում: Ստեղծագործական խումբը ինքն էլ չէր պատկերացնում, որ ընտրված ծրագիրը մի օր կհասնի հաջողության: Սակայն ժամանակի ընթացքում ֆիլմը իրականություն դարձավ «Ռոբերտ Սահակյանց փրոդաքշնի» ստեղծագործական, «Շարմ Հոլդինգի» պրոդյուսերական աշխատանքների, ինչպես նաեւ Հայաստանի ազգային կինոկենտրոնի եւ ՀՀ մշակույթի նախարարության աջակցության շնորհիվ: «Անահիտը» երկար եւ դժվարին ճանապարհ է անցել նաեւ անգամ ցուցադրումից հետո: Շատ թերություններ երեւում են միայն մեծ էկրանին, եւ դրանք հարկավոր է կարճ ժամանակում շտկել: Այսպիսով, երկար անքուն գիշերներից հետո է միայն այն հանձնվում հանդիսատեսի դատին: Մուլտֆիլմի ստեղծման համար պահանջվեց շուրջ 5 տարի: «Շարմ Հոլդինգ» ընկերության PR մենեջեր Մարինա Վարդանյանը համոզված է, որ այդ ընթացքում կատարված ահռելի աշխատանքը հասել է իր նպատակին: «Մենք մի ամբողջական թիմ էինք դարձել,- ասում է նա:- Մեզ համախմբում էր այն գաղափարը, որ միասնական ուժերով ստեղծում ենք լիամետրաժ մուլտֆիլմ ինչպես երեխաների, այնպես էլ մեծերի համար»: «Անահիտն» այսօր ցուցադրվում է ոչ միայն Երեւանում, այլեւ մեր մյուս քաղաքներում եւ շարունակելու է իր «ճամփորդությունը» նաեւ արտերկրում: Մուլտֆիլմն արդեն հայտագրված է մի շարք միջազգային փառատոնների, ինչի համար ստեղծվել են անգլերեն ենթագրեր: Ըստ Մարինա Վարդանյանիՙ մուլտֆիլմը փառատոններում հաջողության մեծ հնարավորություններ ունի, քանի որ աշխատանքի եւ արհեստի վեհության գաղափարը համամարդկային է: Մուլտֆիլմը էականորեն տարբերվում է բնօրինակիցՙ Ղազարոս Աղայանի համանուն հեքիաթից: Ըստ ռեժիսոր Դավիթ Սահակյանցի , իրենք փորձել են մուլտֆիլմին ավելի կախարդական երանգներ հաղորդել, ինչը գերազանց ստացվել է մուլտիպլիկատորների մոտ: Ավելացել են նոր հեքիաթային կերպարներ, ինչպիսիք են Զանգի շունն ու Անդոկ ձին: Զանգի շանը կարելի է հանդիպել նաեւ հեքիաթի բնօրինակում, սակայն այնտեղ նրա դերը գրեթե աննշան է: Իսկ Անդոկ ձին բնօրինակում այն ձին է, որով Անահիտը փրկում է Վաչագանին, սակայն այնտեղ նա չունի անուն եւ կրկին շատ քիչ է երեւում: Հեղինակները նրանց դերն ավելի կարեւորեցին եւ այդ կերպարների միջոցով ստեղծեցին հետաքրքրական հումորային մի գիծ, որն անցնում է ամբողջ մուլտֆիլմովՙ որոշակի հումորային կոլորիտ հաղորդելով դրան: Նոր կախարդական կերպարների թվին է պատկանում նաեւ «Չար ուժը»ՙ Ազարի մարմնավորմամբ: Այն արդեն հասցրել է մի շարք քննադատությունների առիթ դառնալ: Շատերի կարծիքովՙ «Չար ուժի» մասնակցությամբ տեսարանները բավականին ազդեցիկ են եւ նախատեսված չեն մանուկների համար, չնայածՙ մուլտֆիլմը չունի տարիքային սահմանափակում: «Ազգի» հետ զրույցում Դավիթ Սահակյանցը խոստովանեց, որ բացասական կերպարներն ավելի ազդեցիկ ստացվեցին: «Իհարկե, դա կարող է ազդել մանուկների վրա,- ասաց ռեժիսորը,- եւ ըստ իսՙ եթե անգամ հանենք բացասական կերպարները, միեւնույն էՙ մուլտֆիլմը նախատեսված չէ շատ փոքր տարիքային խմբի համար, ինչպես եւ բնօրինակն ինքը: Ամեն դեպքում համարում եմ, որ երեխաների վրա ավելի վատ ազդեցություն են գործում այն կերպարները, որոնց նրանք ամեն օր տեսնում են հեռուստացույցով կամ համացանցում»: Բոլոր պարագաներում սյուժեի փոփոխությունները ոչ մի կերպ չեն ազդում հեքիաթի ընդհանուր գաղափարի վրա: Ֆիլմն ընդհանրապես նախատեսված չի եղել որպես Ղազարոս Աղայանի հեքիաթի վերարտադրություն, այլ նկարահանվել է հեքիաթի մոտիվներով: Ռոբերտ Սահակյանցի մուլտիպլիկացիոն ավանդույթներով ու նորագույն տեխնիկայի կիրառմամբ, Ղազարոս Աղայանի հանրահայտ հեքիաթի մոտիվների եւ նոր կերպարների համադրմամբ, ինչպես նաեւ անցյալի ու ներկայի գունագեղ միախառնման ճանապարհով ստացված «Անահիտը» նոր խոսք է հայ մուլտիպլիկացիայի մեջ եւ հիմնքՙ նոր մուլտիպլիկացիոն ծրագրերի զարգացման համար: | 
