ՄԵՐ ՀՈՒՅՍԸ ՀԱԿ-Ն Է ՈՒ ՕԵԿ-Ը Հ. ԱՖՅԱՆ Փաստորեն ՕԵԿ-ը ընդդիմություն է: Որ այս կուսակցությունը իրավաբանորեն ընդդիմություն է, գիտեինք, բայց փաստեր չկային, հիմա կան: ՕԵԿ-ը եւ ՀԱԿ-ը միասին ընդդիմություն են: Կկայանա՞ արդյոք այս երկու ընդդիմադիր կուսակցությունների դաշինքը, մենք չգիտենք, քննարկման հարց է, համենայն դեպս եթե կայանա, կամ երբ կայանա, խնդրում եմ որեւէ մեկին չմեղադրել սրբապղծության մեջ, քանի որ սա քաղաքականություն է, ինչն այն բացառիկ բաներից է, որ կարողացել է մաքուր մնալ... սրբերից: Բայց սկզբից սկսենք, իսկ սկիզբն այսպես եղավ: Դեկտեմբերի 6-ից հետո, երբ մեզ իր ճիրաններում պահող ավազակաբարո ռեժիմը, թերեւս խուճապից, հերթական անգամ կեղծեց հանրաքվեի արդյունքները եւ համաժողովրդական «Ոչ»-ը դարձավ համամարդկային «Այո», ՀԱԿ ընդդիմադիր կուսակցության գրասենյակում ուրախացան: Չէ, անկեղծորեն ուրախացան, այնպես, ինչպես ուրախանում է այն պարապ մարդը, որին աշխատանք են տալիս: Փաստորեն լիքը բան կար անելու, պետք էր հանդես գալ հայտարարությամբ, դե, որ հանարքվեն կեղծվել է, պետք է ԱԺ-ում ստորագրահավաք սկսել, հավաքել 27 պատգամավորի ստորագրություն (առնվազն), որպեսզի դիմվի ՍԴ` վիճարկելու հանրաքվեի արդյունքները: Իսկ սա արդեն ոչ միայն գործ է, այլեւ երկարատեւ գործ: Հայտարարությունն արագ ծնվեց, դրան զուգահեռ ԱԺ-ում ՀԱԿ խմբակցության ղեկավար Լեւոնը, բայց Զուրաբյան, հայտարարեց, թե ինքը փաստեր ունի, թե կոնկրետ ո՛ր տեղամասերում եւ կոնկրետ որքա՛ն տոկոսով են կեղծվել ձայները: Ոստիկանությունը եւ դատախազությունը Զուրաբյանի այս ասածների շուրջ գործեր չհարուցեցին, այլ կերպ ասած` սա չհամարեցին հաղորդագրություն հանցագործության մասին... Հիշում ենք, որ երբ ավելի վաղ Զուրաբյանն ասել էր, թե Գագիկ Հարությունյանը Վենետիկի հանձնաժողովին կաշառել է, դատախազությունը գործ հարուցեց, հետո փակեց` հայտարարելով, թե Զուրաբյանի ասածները անհեթեթություն են: Մի խոսքով, սկսվեց ստորագրահավաք փուլը: ՀԱԿ-ից, նկատի ունեմ` խմբակցությունից, դրան չմասնակցեց Լյուդմիլա Սարգսյանը, քանի որ ինքը եւ իրենք «Այո» են ասել, եւ քանի որ ՀԱԿ խմբակցություն չկա, այսինքն կա, բայց յոթ հոգանոց չէ: Ապա ստորագրեց Զարուհի Փոստանջյանը` «Ժառանգություն» կուսակցության միակ ժառանգորդը հինգ հոգանոց այդ խմբակցությունում: Հաջորդ օրը այս կուսակցության նախագահ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հայտարարեց, թե իրենք չեն միանալու ՀԱԿ-ի ստորագրահաքին, իրենք` այսինքն «Ժառանգությունը»: Իսկ ավելի վաղ, Լեւոն Զուրաբյանն ասել էր, թե հանրաքվեին ժողովուրդը գնացել եւ «Ոչ» է քվեարկել` լսելով ՀԱԿ-ի կոչը, այսինքն` «Ժառանգության», «Նոր Հայաստան»-ի հերն անիծած, գիտե՞ք` ժողովրդինն էլ, որովհետեւ ժողովուրդ էլ կա, որ գնացել է եւ «Այո» է քվեարկել: Ապա Լեւոն Զուրաբյանը հայտարարեց, թե բոլոր նրանք, ովքեր կմիանան իրենց նախաձեռնած ստորագրահավաքին, կապացուցեն, որ իսկական ընդդիմություն են, իսկ ովքեր չեն միանա... դե դուք հասկացաք: ՀԱԿ-ին հնարավոր չէ չհասկանալ, քանի որ ՀԱԿ-ին անհնար է մոռանալ: Ստորագրահավաքին միացավ ՕԵԿ-ը, դրա համար էլ ասում ենք` ՕԵԿ-ը փաստորեն ընդդիմություն է: Այսինքն, եթե բոլոր նրանք, ովքեր կմիանան ստորագրահավաքին կապացուցեն, որ իսկական ընդդիմություն են, ուրեմն ՕԵԿ-ը ապացուցեց, որ իսկական ընդդիմություն է: Իսկ, եթե ստորագրահավաքին միանալ-չմիանալը կապ չունի ընդդիմություն կոչվելու հետ, ՀԱԿ-ն էլ հնարավոր է ընդդիմություն չէ: Ի դեպ, ի՞նչ կա այդ ընդդիմության մեջ, որ բոլորը ձգտում են ընդդիմություն լինել: Մի՞թե մեր հարկային տեսչությունը ըննդիմադիրներից ավելի քիչ է հարկեր գանձում, կամ ընդդիմադիր պատգամավորները ավելի քիչ են կոմունալներ վճարում: Իսկապես, նորմա՞լ է, որ երկրում բոլորը ձգտում են ընդդիմություն լինել, այն պարագայում, երբ քաղաքականության մեջ նորմալն այն է, երբ բոլորը իշխանության են ձգտում: Եթե ընդդիմադիր լինելը գրավում է, որովհետեւ միայն ընդդիմությանն է այս ժողովորդը հավատում, ապա փաստորեն այսուհետ ժողովուրդը պետք է հավատա (արդեն հավատում է) ՕԵԿ-ին: Մինչդեռ մեր ժողովուրդը արտագաղթում է, եւ գիտեք արտագաղթի մեջ մեր արտագաղթի մեջ իշխանությունը մեղավոր չէ. վերջինս մեղք ունի մեր քաղաքացիների անգործության մեջ, կամ ցածր վարձրատրության մեջ, կամ տուն պահել չկարողանալու եւ չհասցնելու մեջ, անարդարության մեջ, բայց ժողովուրդը գնում է ոչ թե որովհետեւ վատ է ապրում, այլ քանի որ հույս չունի, որ վաղը լավ է ապրելու, իսկ չունի, քանի որ ընդդիմությանը չի հավատում: Մանավանդ հիմա, երբ փաստորեն ՕԵԿ-ը եւս ընդդիմություն է: Հա, 27 ստորագրություն չկա, չի հավաքվել, չի էլ հավաքվելու. ԱԺ-ում այդքան ընդդիմադիր պատգամավոր չկա, չնայած ավելի շատ ընդդիմադիր խմբակցություններ կան, քան` իշխանական: |
