ՍԹԻԳ ԼՅՈՒՆԴՍԹՐՅՈՄ ԿԱՐՈ ՀԱԿՈԲՅԱՆ, Եվրոպայի Հայերի համագումարի նախագահ, Շվեդիա, Ուփսալա, 2015, հոկտեմբեր (1935-2015) Կորցրինք մի լավ մարդու, մի բարեկամի... Անսպասելիորեն եւ անժամանակ դաժան մահը դուռը թակեց եւ մեզանից խլեց մի շատ լավ շվեդ բարեկամի, մի մարդու, ով վերջին քսան տարիների ընթացքում եղավ հայության, հատկապես շվեդահայության մտերիմն ու հարազատը, առանց դույզն ակնկալության. իր գրող մտավորականի գրական-գեղարվեստական լեցուն գիտելիքներով ու իսկական մարդու քաղաքական-հասարակական մոտեցումով նպաստեց հայ ժողովրդի մշակույթի, գրականության եւ արվեստի տարածմանը, ինչպես նաեւ ցեղասպանության դատապարտման գործում հետեւողականորեն բերեց իր նպաստը: Սթիգ Լյունդսթրյոմը Շվեդական դեպարտամենտի միգրացիոն գծով նախկին խորհրդատու է եղել, ապա 1990 թվականից որպես գրող եւ հրապարակախոս գրել եւ մասնակցել է ավելի քան 30 անուն գրքերի լույս աշխարհ գալունՙ հատկապես մշակույթի եւ գրականության ոլորտներում: Աշխատակցել է բազմաթիվ թերթերի, որոնցից կարելի է նշել «Նուրդենս թիդնինգը», «Սթադսնեթեթը», «Վերթան ի ֆոքյուսը» եւ այլն: 2007-ին նրա «Նվագիր իմ դուդուկը» բանաստեղծության անգլերեն թարգմանությունն ընդգրկվել է Երեւանում հրատարակված «Կարծրՙ ինչպես ընկույզ, մեղմՙ ինչպես երաժշտություն. աշխարհի գրողները Հայաստանի եւ հայերի մասին» անգլերեն անթոլոգիայում: Նրա վերջին հրատարակություններից է «Մտածված եւ տպված» հոդվածների եւ բանաստեղծությունների ժողովածուն, որտեղ առկա է նաեւ նրա հոդվածը շվեդաբնակ դաշնակահարուհի Կարինե Հելման Գեւորգյանի մասին: 2012 թվականին Հայաստանի գրողների միության եւ Մշակույթի նախարարության հովանավորությամբ հայոց գրատպության 500-ամյակի առթիվ Արծվի Բախչինյանի, Սթիգ Լյունդսթրյոմի եւ իմ մասնակցությամբ Երեւանում հրատարակվեց «Արարատի շուքի ներքո» 22 ժամանակակից հայ բանաստեղծների ստեղծագործություններն ընդգրկող հայ պոեզիայի շվեդերենով առաջին անթոլոգիան: Սթիգ Լյունդսթրյոմը 20 երկար տարիներ Շվեդիայի տարբեր քաղաքներում հանդես է եկել դասախոսություններով եւ ասմունքով, հատկապես դաշնակահարուհի Կարինե Գեւորգյանի համագործակցությամբ, որը կատարել է Կոմիտասի եւ հայ անվանի այլ կոմպոզիտորների երաժշտությունը զանազան բեմերում: Նա ամեն տարի գրեթե առանց բացառության Ապրիլյան հուշ-երեկոների անպակաս մասնակիցն է եղել: Հատկապես Ցեղասպանության 100-ամյակի տարելիցին նա իր անմնացորդ մասնակցությունը բերեց Ստոկհոլմում եւ Ուփսալայում: Ցեղասպանության 100-ամյակին նվիրված վերջին ծրագիրը, որ Ստոկհոլմի կենտրոնական հանրային գրադարանում պիտի տեղի ունենար սեպտեմբերի 17-ին եւ շվեդական թարգմանությամբ պիտի ներկայացվեր Մեծ եղեռնին զոհ գրողներ Գրիգոր Զոհրապի, Դանիել Վարուժանի եւ Սիամանթոյի երկերի նմուշներիՙ Ստիգ Լյունդսթրյոմի ընթերցանությամբ, տեղի ունեցավ, սակայն ցավոքՙ առանց նրա ներկայության... Նա չհասցրեց անգամ Վարուժանի եւ Սիամանթոյի երկերի մեր համատեղ թարգմանական վերջին հանդիպումներին մասնակցել... Այդ օրը մենք պիտի միասին ճաշեինք եւ ծրագրեինք ապագայի մեր թարգմանական եւ համատեղ աշխատանքները, սակայն առավոտյան կանուխ զանգեց եւ հայտնեց իր անսպասելի եւ կարծես օդից բուսած անբուժելի հիվանդության մասին եւ այն, որ բժիշկները ոչ մի հուսադրող բան չեն ասում... Այսպիսով, նրա բազմաթիվ աշխատանքների կողքին կիսատ մնաց նաեւ հայ գրականությանը նվիրված մեր հաջորդ շվեդերեն անթոլոգիայի իրականացումը: Ցավալի է նաեւ, որ նա եւ ես ծրագրել էինք այս ամիս այցելել Հայաստան, դա լինելու էր նրա առաջին այցելությունը... բայց ցավոք, Հայաստանը տեսնելու նրա ցանկությունը մնաց որպես երազանք... Սթիգ Լյունդսթրյոմ, հիշատակդ անմոռաց թող լինի... | 
