ԶՐՈՒՅՑ 63. «ԸՍՏԱՀԱ՞Կ», ԹԵ՞ «ՍԸՏԱՀԱԿ» Տեսնենք, թե ինչ մեկնաբանություններ ունի ստահակ բառը, որն այժմ ունի «անկարգ, թոկից փախած, սրիկա» իմաստները: Սկզբնապես այն նշանակել է «անառակ, ըմբոստ»: Աճառյանը եւ այլ լեզվաբաններ բառը համարում են փոխառություն պարսկերենից: Իսկ ահա հայ մեծանուն լեզվաբան Էդուարդ Աղայանը իր «Բառաքննական եւ ստուգաբանական հետազոտություններ» գրքում, վերլուծելով իր նախորդների ստուգաբանությունները, տալիս է շատ անսպասելի մի մեկնաբանություն: Ըստ Է. Աղայանի, բառը սկզբնապես նշանակել է «մոլար, ստամետ»: Ուրեմն ստահակ -ը ոչ թե արմատ է, այլ բարդ բառ էՙ կազմված սուտ եւ հակ արմատներից, այսինքնՙ ստուգաբանորեն նշանակում է «ստելու հակում ունեցող»։ Ընդ որում, դա բառի այժմյան իմաստի մեջ էլ մտնում է։ Հաշվի առնելով այս հանգամանքներըՙ մենք պետք է ստահակ բառի ավանդական ըստահակ արտասանությունը փոխարինեք սըտահակ արտասանությամբ։ |
