ԶՐՈՒՅՑ 114. ԻՆՉՈ՞Ւ ԿԼՈՆ ԵՎ ՈՉՙ ԿՐԿՆԱԿ Գիտությունը թռիչքներ է գործում. լավ է, թե վատՙ Աստված գիտե: Իմացության խնձորն ուտելու պատճառով Աստված մեզ դրախտից քշեց, ասել կուզեր, թե պետք չէր այդ խաբուսիկ պտուղը, ավելի լավ էր երջանիկ անգիտության մեջ հավերժական կյանքը: Սակայն մարդն ընտրեց իմացության տառապալից ուղին: Այսօր գրեթե վերջնականապես ուսումնասիրվել է կենդանական աշխարհի, մասնավորապեսՙ մարդու, գենային համակարգը: Կատարվել են կրկնօրինակը ստանալու առաջին հաջող փորձերը: Դրա համար ստեղծվել է հատուկ տերմինՙ կլոնավորում : Ոչ ոք դեռ չգիտեՙ դրա արդյունքում հնարավո՞ր է մարդու պատճենը ստանալ, թե դա կլինի հերթական մուտանտը, որը ոչինչ ընդհանուր չի ունենա նախօրինակի հետ: Իբր արգելվել է մարդկանց վրա այդպիսի փորձեր կատարելը: Բայց դե գիտենք այդ արգելքի գինը: Չգիտենք, թե Արարիչը ինչպես կարձագանքի մարդկային մտքի այս հերթական թռիչքին, որը հավասարազոր է նոր խնձոր ուտելուն: Կարող էՙ մեզ հիմա էլ Երկրից վռնդի Տեր Աստվածը: Ինչեւէ: Խոսքը բովանդակայինի մասին չէ այնքան, ինչքան կլոն, կլոնավորել բառերի: Հայերենում ունենք կրկնօրինակ, կրկնօրինակել, պատճեն, պատճենել բառերը, որոնք ճշգրտորեն արտահայտում են այդ իմաստները: Բայց ամենալավն, ի վերջո, ըստ մեզ, կրկնակ բառն է: Կրկնակը նախօրինակի ճշգրիտ պատճենն է, ճշգրիտ օրինակը: Այսինքնՙ այն, ինչ ստացվում է կլոնավորելիս, կրկնակելիս: Այսպիսով, առաջարկում ենք կլոնավորում, կլոնավորել, կլոն բառերի փոխարեն կրկնակում, կրկնակել, կրկնակ հայերեն բառերը: Միգուցե պետք էլ չէ այդ ոչ աստվածահաճո երեւույթի համար բառ գտնել, բայց ամեն դեպքում առաջարկենք. կլոն - կրկնակ : |
